20.06.2013 r. naszą szkołę odwiedziła niezwykła ekspozycja zwierząt tropikalnych; gadów, płazów, oraz bezkręgowców; pajęczaków

i innych. Mimo goniącego nas czasu dowiedzieliśmy się naprawdę wiele o tych zwierzakach. Na początku poznaliśmy dwa gatunki bezkręgowców; karaluchy zwane karaczanami, oraz jednego przedstawiciela z rodziny stonóg.Dowiedzieliśmy się że stonoga nie ma wcale stu nóg ale o wiele więcej. Jeśli chodzi o okryte złą sławą karaczany, myślę że wiele osób zmieniło swoje zdanie na ich temat (bo wcale nie są aż takie odrażające jak się mówi). Pokazane płazy były bardzo interesujące. Można było zobaczyć żabę rogatą a także jedną z gatunku ropuch-Agę. Dowiedzieliśmy się jak rozróżniać te dwa płazy . Ropucha jest większa od żaby , ropucha na swoim ciele ma pełno gruczołów wydzielających jad , a żaba ma gładką skórę tylko z paroma gruczołami z trującymi substancjami. Można je również rozpoznawać po oczach.Także zwyczaje żaby rogatej przestały być dla nas zagadką. Prowadzi ona osiadły tryb życia, zagrzebuje się w ziemi i czeka na swoją ofiarę czasami nawet bardzo długo, ale po mimo tego zawsze dysponuje niebywale ogromną jak na siebie tuszą .Pajęczaki od zawsze mnie przerażały a tak właściwie pająki, bo niezbyt dużo osób wie że do pajęczaków zaliczmy także skorpiony.Pająk ptasznik, cały pokryty małymi włoskami zainspirował mnie swoimi sztuczkami obronnymi. Zawsze myślałam że taki pająk używa swoich gruczołów jadowych w „szczękach” do obrony, a tu niespodzianka. Okazuje się że pająk broni się swoimi włoskami; pociera tylnymi odnóżami o odwłok z którego spadają włoski z silną substancja i osoba która zostanie nimi ukłuta czuje najpierw pieczenie a potem bardzo bolesne palenie.Skorpiony podobnie jak inne pajęczaki nie  trawią pokarmu wewnątrz ciała.Pająki wpuszczają soki trawienne do ciała ofiary, a następnie „wypijają” strawiony pokarm.  Dowiedzieliśmy się także że ubarwienie skorpiona zależy od środowiska w którym się znajduje, by mógł się maskować.Och te gady! było ich najwięcej. Kilka rodzajów węży; takich jak anakonda, pyton tygrysi i boa dusiciel. A poza tym scynk oraz iguana.Najlepiej będzie jeśli chyba najpierw opiszę węże.

Węże prawie wszyscy znamy i można o nich powiedzieć naprawdę  wiele, zaczynając od ich sposobów polowań a kończąc na ich miejscach zamieszkania. Wydaje mi się jednak że wszyscy byli pod największym wrażeniem, gdy właściciel mini ZOO pozwolił nam go pogłaskać, ku mojemu zdziwieniu wąż był suchy i ciepły. No ale, warto też powiedzieć jak wąż się porusza , a w zasadzie pełza. Jego mięśnie brzucha gdy spina je i rozpręża poruszają łuskami (te delikatnie zahaczają o podłoże i tak powstaje ruch), oczywiście dzieje się to bardzo szybko.Bardzo podobny do węży jest scynk . Ale jego sposób poruszania jest troszkę inny . Scynk ma małe łapki które nie uniosły by jego ciała , więc jego brzuch cały czas dotyka ziemi i zwierzak odpycha się tymi małymi łapkami . Wygląda troszeczkę jak pingwin sunący po tafli lodu. Przyszedł czas na iguanę. Wygląda jak mały smok, ze swoimi giętkimi szponami i ostrym ogonem.Czy ktoś wcześniej wiedział że iguana ma dwie pary oczu? Już wyjaśniam niewtajemniczonym i powtarzam nieuważającym na wykładzie . Iguany żyją wysoko na drzewach mokrych lasów równikowych, gdy drapieżnik ( w tym wypadku jakiś ptak ) zauważa zwierzaka na drzewie chce go upolować, iguana jest jednak sprytniejsza. Odwraca się tak by widać było jej drugie oczy, „namalowane” na policzkach ( wyglądają prawie jak policzki chomika który trzyma tam jedzenie ) . Oczy te są duże i jaskrawe by było je widać z dalekich odległości. Duże oczy kojarzą się jednak drapieżnikowi z dużym zwierzęciem i musi on zrezygnować by nie ryzykować swojego życia.

Goniące nas lekcje musiały już zakończyć prezentację. Żywa lekcja przyrody okazała się jednak wspaniałą zabawą, a wiele osób mogło powiedzieć że przyroda wcale nie jest taka nudna. Chciała bym jeszcze kiedyś zobaczyć taką lekcję .

I mam nadzieję że wam też się podobało.