Dawno, dawno temu nie było ani banknotów, ani monet. Ludzie po prostu wymieniali się towarami (tzw. "płacidła"). Jeżeli ktoś potrzebował np. zboża, dostawał je od innej osoby w zamian za np. krowę lub owcę.  Taką wymianę nazywamy barter. Takie wymiany często nie były sprawiedliwe. Nie było to również zbyt wygodne, dlatego zaczęto formować okrągłe blaszki (monety)  np. z miedzi, ze złota, srebra. Miały one określoną wagę i można było przypisać im określoną wartość. Pomysłodawcami takich pieniędzy byli Fenicjanie (starożytny lud mieszkający nad Morzem Śródziemnym). Potrzebowali oni takich metalowych pieniędzy, ponieważ dużo podróżowali. Sprzedawali jedne towary, kupowali drugie, a później znów je sprzedawali w innym miejscu. Władcy wybijali na nich swoje podobizny i imiona. Wówczas każdy wiedział, że jest to prawdziwy pieniądz. To wtedy ustalano, że monety można wytwarzać w jednym miejscu w każdym państwie. Ludzie, żeby mieć pieniądze, musieli  pracować lub sprzedawać.

 Natomiast pierwsze papierowe pieniądze (banknoty) pojawiły się w Chinach. Obecnie oprócz monet i banknotów posługujemy się "plastikowym pieniądzem", czyli kartą bankomatową. Również dokonujemy przelewów za pomocą internetu, czy sms. Mamy wówczas do czynienia z pieniądzem elektronicznym.

Czy wiesz, że:

- w Polsce pierwsze monety zaczęto wytwarzać za panowania Mieszka I i były to denary,

- najstarszą walutą narodową jest Funt,

- pieniądze, zarówno monety jak i banknoty, produkuje się w Mennicy Państwowej. Nikt inny nie może tego czynić,

- monetę, nazwaną złotym polskim, bije się od czasów Zygmunta Augusta (1564 r.) i nie jest wytwarzana ze złota, tylko ze srebra,

- pierwszy pieniądz papierowy wiąże sie z powstaniem kościuszkowskim. W 1794 roku wprowadzono bilety skarbowe.