Marki polskie i marki niemieckie, korony austriackie, ruble rosyjskie, hrywny i karbowańce ukraińskie, marki wschodnie i ruble niemieckie.... to nazwy walut, które były w obiegu na ziemiech polskich w momencie odzyskania niepodległości. Odradzające się państwo musiało stawić czoło nadzwyczajnemu wyzwaniu - uporządkowaniu stosunków pieniężnych.

Władze polskie zdawały sobie sprawę z dramatycznej sytuacji. Absolutną konieczność stanowiło ustabilizowanie pieniądza, co dałoby poczucie bezpieczeństwa przedsiębiorcom i zwykłym obywatelom. Naczelnik Państwa - Józef Piłsudski - już 5 lutego 1919 roku wydał dekret o wprowadzeniu nowej waluty, która miała nosić nazwę "lech". Nie przypadło to jednak do gustu większości parlamentarnej, która 28 lutego uchyliła dekret Józefa Piłsudskiego i postanowiła, że "Jednostka monetarna polska ma nazwę "złoty", a jego setna część nazywa się "grosz". Na brzęk swojskich złotówek w portfelach jednak trzeba było jeszcze poczekać, bowiem zgodnie z ustawą z 1919 roku miał powstać centralny bank emisyjny o nazwie Bank Polski, który swoją działalność rozpoczął 28 kwietnia 1924r.

Banknot 5 złotych z datą emisji 28 lutego 1919r., wprowadzony do obiegu 28 kwietnia 1924r.

Banknot 20 złotych z datą emisji 28 lutego 1919r., wprowadzony do obiegu 28 kwietnia 1924r.

W 1924 roku do obiegu trafiły banknoty, które czekały gotowe od 1919 roku. Były to banknoty o nominałach: 5 złotych, 10 złotych, 20 złotych, 50 złotych, 100 złotych oraz 500 złotych.

Narodziny złotego, rozpoczęte decyzją Sejmu Ustawodawczego 
z 28 lutego 1919 roku, zakończyły się pomyślnie 28 kwietnia 1924 roku, stąd nasz tytuł "Podwójne urodziny złotego".