Erasmus+ - Children in action against the climate change. Let children open to the world - LTT w Grecji - dzień trzeci

Środa upłynęła nam na aktywnościach związanych z kulturą i historią Syros. Pierwszym punktem programu była wizyta na Miaouli square - głównym placu Ermoupoli, gdzie znajduje się gmach ratusza. Budynek ten jest niezwykły pod względem architektonicznym. Jego wnętrze jest pełne historycznych akcentów, począwszy od planu architektonicznego, a skończywszy na meblach. To tutaj, w sali obrad, zostaliśmy podjęci przez reprezentantów władz miejskich. Miłym akcentem były pamiątki przygotowane dla nas w postaci albumów ze zdjęciami z Syros.

Spacerując wąskimi, urokliwymi uliczkami poznaliśmy historię architektury typowej dla wyspy. Poza kamiennymi zabudowaniami, prym wiodą tu liczne budynki w stylu neoklasycystycznym. Materiałem budowlanym dominującym na wyspie jest marmur. Posadzki w pomieszczeniach, chodniki, a nawet zejścia na plażę są wyłożone tą cenną skałą. Wiele zabytkowych budynków pełni obecnie rolę biur administracji państwowej. Bogate zdobienia, antyczne meble, pozostałości dawnej kultury stanowią wyposażenie zaadaptowane do dzisiejszych funkcji.

Kolejnym punktem programu była wizyta w greckim kościele prawosławnym St. Nicolas. Przechowywane są w niej relikwie Św. Mikołaja, który jest patronem Syros. Świątynia ta jest symbolem przepychu oraz tradycji religijnych. Na wyspie podzielonej na część prawosławną i katolicką niejednokrotnie w jednej rodzinie mieszają się obaw wyznania.

Mieliśmy również okazję odwiedzić Teatr Apollona, gdzie odbywają się koncerty, festiwale oraz wystawiane są sztuki teatralne. Przyjęło się, że teatr Appolona nazywany jest małą La Scalą. Mogliśmy poczuć się jak widzowie i zasiąść w wytwornych lożach. Co istotne teatr ten uważany jest za jeden z większych i może pomieścić 300 osób.

Niezwykle miłym akcentem było przypadkowe spotkanie z naszą rodaczką, która od ponad 30 lat wraz z mężem prowadzi na wyspie aptekę. Takie sytuacje wywołują w nas niesamowicie ciepłe emocje oraz poczucie wspólnoty.

Wieczorem udaliśmy się na wzgórze Ano Syros. Najwyżej położony punkt znajduje na wysokości około 440m n.p.m. To tutaj swój początek ma historia Syros. Kamienne schody, wąskie uliczki wymuszają transport pieszy lub z pomocą mułów. Kręte przejścia pomiędzy domostwami, zaokrąglone ściany domów- wszystko jest skonstruowane tak, żeby zwierzęta nie ucierpiały przy transporcie niezbędnych produktów.

Wyspę Syros charakteryzuje sucha pogoda, dlatego też niezwykle ważne jest zdobycie i zatrzymanie każdej kropli wody. Buduje się tu kamienne szlaki i zagrody, które służą za pola pod uprawę mało wymagających roślin.

Ostatnim punktem dzisiejszego spotkania była wizyta w kościele katolickim pod wezwaniem św. Jerzego na szczycie wzgórza. To jedna z najstarszych świątyń w kraju, która stanowi unikatowy obiekt zarówno pod względem architektonicznym, kulturalnym, jak i sakralnym.