Przygotowywania świąteczne znów połączyły pokolenia. 

Dnia 11.04.2022r. do naszej szkoły po raz kolejny została zaproszona lokalna twórczyni ludowa p. Ewa

Zdunek. Pod jej kierunkiem oraz czujnym okiem, w ciepłej atmosferze zabawy i przyjaźni zebrali się

członkowie koła regionalnego z klas 1 -3 , aby nauczyć się tworzyć kurpiowskie jajka wielkanocne.

 Pani Ewa rodowita Kurpianka, zna kurpiowskie zwyczaje i obrzędy. Profesjonalnie podeszła do

tematu i przygotowała piękny instruktaż malowania jajek za pomocą tradycyjnej na Kurpiach metody,

czyli wosku.

Organizatorki spotkania: E. Cichoń i H. Cichoń

Poniżej tekst Leszka Czyża o okresie wielkanocnym w dialekcie kurpiowskim. Zachęcamy do

przeczytania.

ŹELGANOCNO PALMA

Poźem wóm, ze nojźęcej roboty, to je zawdy łu nas przed śwętańï Źelgejnocy. Cale oddychu ńï ma. A to

śwęconek przystrojeć, a to jojka łumalować, a to znów kśotków z bźïbuły do palmy narobźeć.

Nojprzód, to muśołem pomogać matce jek bźelyła śćany w łalkerzu. Za śïle znów łoćec nakozoł ńï

pugrótky zagrabźeć; jï tylo tak lotołem z jedne w drugo. A nojlepśej, to ńï chyba te lotańe wychodźïło.

Jek łoćec przyńós z zogajńïka ten jeglyjowy drązek do palmy, to z ńejsca łuśedlym kśotky robźeć. Troche

śe krzyźułem, bo to marudno robota, ale ńe było retunku - mus to mus. Jek bułem łu Joźoków, to godaly,

ze latoś ńe będó robźeć takej duzej palmy, ale łóne same ńe za duze, to jï palmy robźó mńejse.

Mamuśa móźïła, ze Pan Bóg je wysoko, to maluśkej palmy nawet ńe załuwozy. Jï dlotego nakozała

łojcoźu wyćąć dłuzso jeglyjke.

Ńe źem cyśta słysely, ale Zośka Joźokowa na zapoźedźe dała. Majó śe zeńeć z tem małem Antkem

Froncokowem. Zośka móźï, ze to ńïc ze mały; robota przy źeńï, podbrykywać do ńej ńe trzeba.

Jek juz zrobźïlym to nasó palme, to zaro zańeślym jó do kośćoła. Kśądz pośwęćuł, a jekem śly w

procesyjï, to załuwozułem, ze Frącokowe ńely jesce źęksó. Frącoków Antek, to az śe przegynoł jek jó

wynośuł z kośćoła. Myślołem ze śe zaro wywaly, ale ńe, set śtybno, bo śe chćoł przed Zośkó jek nojlepśej

łokozać.

Jekem tak set kele łojca w tej procesyjï, to poźedźołem sobźe, ze jek będe duzy, to zrobźe palme az do

samjuśkego ńeba, zeby Pan Jezus źïdźoł chto tu je nojpobozńejsy we wśï!