Jeże pojawiły się na ziemi około 60 mln lat temu.

Są jednymi z pierwszych ssaków, niestety te kolczaste piękności

są gatunkiem zagrożonym,

więc trzeba chronić je przed losem, który spotkał dinozaury.

Jeśli nie zapewnimy im należytej ochrony, w ciągu kilkunastu lat wyginą.

Warto to robić choćby z tego powodu,

że pomagają w zwalczaniu szkodników roślin uprawianych przez ludzi. 
 

ŚWIATOWY DZIEŃ JEŻA

jest dobrą okazją do tego,

by dowiedzieć się jak pomóc tym sympatycznym zwierzakom. 

 W Polsce od 2014 roku jeż podlega częściowej ochronie gatunkowej.

Oznacza to, że mamy obowiązek pomocy

jeżom poszkodowanym i niezdolnym do samodzielnego życia. 

Największym zagrożeniem dla tych najeżonych osobników

jest oczywiście działalność człowieka.

Przede wszystkim wyniszczamy ich naturalne środowisko jakim są lasy liściaste.

Stosowanie środków ochrony roślin zabijających owady oznacza z kolei,

że zabieramy jeżom ich naturalne pożywienie.

Wiele z nich ginie pod kołami samochodów,

pod kosiarkami czy zostaje spalonych żywcem

podczas porządków ogrodowych (np. palenia liści).

Zagrożeniem są dla nich psy, środki chemiczne, trutki

a także kataklizmy jak powodzie, pożary lasów. 
 
 
Jak pomagać jeżom? 

Każdy z nas może włączyć się do Światowego Dnia Jeża i ochrony tych zwierząt.

Warto pamiętać, że jeśli spotkamy jeża zimą albo za dnia,

to znak że potrzebuje on naszej pomocy. 

Ciężkie przypadki choroby czy okaleczenia

koniecznie trzeba zgłosić weterynarzowi,który udzieli szczegółowych wskazówek.

Jeże bytujące za dnia to najczęściej osobniki chore, ranne, głodne lub wyziębione.

Bez naszej pomocy skazane są na długą i bolesną śmierć. 

Jeże prowadzą naziemny i nocny tryb życia.

Są krótkowidzami, ale mają za to dobry węch.

Poza tym potrafią się wspinać i pływać.

W klimacie umiarkowanym jeż zapada w sen zimowy.

Często zagrzebuje się w stertach opadłych liści i gałęzi, aby przeczekać jesień i zimę.

Kiedy tylko pojawią się pierwsze oznaki wiosny budzi się do życia.

Głód zmusza go do szukania jedzenia.

Wbrew powszechnym ilustracjom przedstawiających jeże,

nie jedzą one i nie noszą na swoich kolcach jabłek.

Ten mały kolczasty ssak lubi za to dżdżownice, drobne bezkręgowce,

ślimaki, pomrowiki, małe węże, jaszczurki, gąsienice.

Jego największym przysmakiem są ponoć myszy i jaja ptaków,

które podbiera z gniazd znajdujących się na ziemi.

Aby zgromadzić zapasy żywieniowe na zimę,

jeż musi zjeść prawie tyle, ile wynosi waga jego ciała. 
 

Źródło: www.kalbi.pl/dzien-jeza