O kim mowa? Oczywiście o Patronie naszej szkoły św. Janie Pawle II.

4 listopada Kościół w swojej liturgii wspomina św. Karola Boromeusza, którego za patrona obrali małemu Karolowi jego rodzice.    

 Przypomnijmy zatem jak doszło do tego, że Św. Jan Paweł II otrzymał na chrzcie to właśnie imię. Nadawanie imienia Karol w rodzinie Wojtyłów to pewnego rodzaju hołd dla postaci Świętego Karola Boromeusza oraz cesarza Karola I Habsburga. Miano to powtarzało się w rodzie kilkakrotnie, jeszcze przed urodzeniem przyszłego papieża. Nosili je: ojciec Ojca Świętego oraz kuzyn ojca pochodzący z rodziny Wojtyłów.

Mały Karol Wojtyła z mamą Emilią Wojtyłą

Kim był Karol Boromeusz?

   Urodził się w roku 1538 na zamku Arona w Longobardii. Ukończył studia prawnicze. Był znawcą sztuki. Podobno pięknie grał na wiolonczeli. W wieku 23 lat został kardynałem i arcybiskupem Mediolanu, lecz święcenia biskupie przyjął dopiero dwa lata później. Głęboką przemianę duchową spowodowała w nim śmierć brata. Podjął życie pełne ascezy i duszpasterskiej gorliwości.  Przyczynił się do zakończenia Soboru Trydenckiego, po czym z wielkim zaangażowaniem wprowadzał w swej diecezji jego reformy. Głównym celem Karola było gruntowne przygotowanie kleru zarówno od strony intelektualnej, jak i duchowej. Założył pierwsze na świecie seminarium duchowne przygotowujące kandydatów do kapłaństwa. W 1572r. na konklawe był poważnym kandydatem na papieża. Hojny dla ubogich, sam żył ubogo. Podczas zarazy w Mediolanie w 1576r. niósł pomoc chorym, karmiąc nawet 60-70 tys. osób dziennie; zaopatrywał umierających; oddał cierpiącym wszystko, nawet własne łóżko. Zmarł w Mediolanie w nocy z 3 na 4 listopada 1584r. wskutek febry. Został beatyfikowany w 1602r., a kanonizowany przez Pawła V w 1610r.

   Jest patronem boromeuszek, diecezji w Lugano i Bazylei oraz uniwersytetu w Salzburgu; ponadto bibliotekarzy, instytutów wiedzy katechetycznej, proboszczów i profesorów seminarium.

   W ikonografii św. Karol Boromeusz przedstawiany jest w stroju kardynalskim. Jego atrybutami są: bicz, czaszka, gołąb, kapelusz kardynalski, krucyfiks; postronek na szyi, który nosił podczas procesji pokutnych.

Więcej informacji o św. Karolu Boromeuszu znajdziecie na stronie:

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/swieci/s_k_boromeusz_wam_00.html

 "Wszystko, co czynicie, niech się dokonuje w miłości” - mawiał św. Karol Boromeusz. Bez cienia wątpliwości można powiedzieć, że w tym zdaniu wyraża się cała Ewangelia Chrystusowa. Jednocześnie stanowi ono motto życia i działalności św. Karola Boromeusza.

Jako arcybiskup Mediolanu Karol Boromeusz pracuje ponad siły. Mieszka bardzo skromnie: zajmuje dwa pomieszczenia na poddaszu arcybiskupiego pałacu. Jedno służy mu za sypialnię, drugie - za pokój do pracy. Śpi 4-5 godzin dziennie. W nocy długie godziny spędza na modlitwie. Praktykuje post o chlebie i wodzie oraz liczne umartwienia.

     Święty Jan Paweł II niejednokrotnie wspominał swojego patrona: 

„Święty Karol! Ileż razy przemyśliwałem jego życie, kontemplując wielką postać tego człowieka Bożego i sługi Kościoła, kardynała i biskupa Mediolanu, człowieka soboru. Był on jednym z wielkich autorów reformy Kościoła w XVI wieku, dokonanej przez sobór trydencki. On również był jednym z twórców instytucji seminariów duchownych, potwierdzonej w całej swojej istocie przez sobór watykański II. Był prócz tego nie dającym się zastraszyć sługą dusz, sługą cierpiących, chorych, skazanych na śmierć. Mój patron! W jego imię moi rodzice, moja parafia, moja Ojczyzna pragnęli mnie od samego początku przygotować do tej szczególnej służby Kościołowi”. 

Arcybiskup Karol Boromeusz rozdaje ubogim drogocenne szaty i tkaniny.