To tylko pies, tak mówisz, tylko pies...
A ja ci powiem, że pies to czasem więcej jest niż człowiek.
On nie ma duszy, mówisz...
Popatrz jeszcze raz, psia dusza większa jest od psa.
My mamy dusze kieszonkowe...
Maleńka dusza, wielki człowiek.
Psia dusza się nie mieści w psie.
A kiedy się uśmiechasz do niej, ona się huśta na ogonie.
A kiedy się pożegnać trzeba i psu czas iść do psiego nieba,
To niedaleko pies wyrusza, przecież przy tobie jest psie niebo,
Z tobą zostaje jego dusza.
(Barbara Borzymowska)

Uczniowie i rodzice bardzo licznie i chętnie przyłączyli się do zbiórki rzeczy dla podopiecznych ze schroniska. Nad całością akcji czuwała nauczycielka A. Benedyk. Gdy dotarliśmy na miejsce wszystkie dzieci były bardzo ciekawe tego miejsca, gdyż nigdy wcześniej nie były w schronisku.
Na twarzach niektórych malował się smutek na widok tylu biednych przebywających w klatkach psów, na niektórych zaciekawienie i lęk. Wszystkie zwierzęta, gdy nas zobaczyły zaczęły strasznie szczekać.

Kiedy przekazaliśmy wszystkie przywiezione przez nas dary mogliśmy pospacerować po terenie schroniska. Niektóre psy chciały się z nami bawić, (jedne podawały łapy, inne skakały na siatkę wesoło merdając ogonem), ale niestety nie pozwolono nam ich dotykać. Uczniowie z ciekawością przyglądały się wszystkiemu wokół. Pracownik schroniska opowiedział, w jaki sposób dostają się tam zwierzęta. Dzieci zapewniły, że na tej jednej akcji nie poprzestaną, ponieważ wiedzą, że zwierzętom trzeba pomagać i nie wolno ich krzywdzić.