Staropolskie przysłowie głosi, że:

Pieniądze to nie wszystko, ale wszystko bez pieniędzy to nic.

Trudno wyobrazić sobie świat bez pieniądza,

każdy kraj ma swoją walutę , a jej dzieje sięgają najdawniejszych czasów.

Ale co to jest pieniądz?

Odpowiedź wcale nie jest prosta.

Dla nas są to z pewnością monety, banknoty czy karty bankowe,

ale dawniej były to muszelki, paciorki, sól, czy też kamienie.

Wszystkie te przedmioty pod wspólna nazwą „pieniądz” łączy fakt,

iż są one powszechnie akceptowanym dobrem, za pomocą

którego dokonujemy płatności lub wywiązujemy się ze zobowiązań.

Każde dobro, które jest powszechnie akceptowane jako środek płatniczy, jest pieniądzem.

Początkowo wymieniano towar za towar, handel odbywał się jako barter,

czyli wymiana “przedmiot za przedmiot”.

W niektórych plemiennych społecznościach płacono tym, co miało uznaną wartość:

ozdobami , narzędziami, żywnością,tkaninami.

Na terenach rolniczych wartość różnych dóbr przeliczano na zboże.

Szybko zorientowano się, iż taka wymiana ma istotne wady: jest uciążliwa i niesprawiedliwa,

gdyż wartość użytkowa przedmiotów nie była jednakowa i nie prowadziła do zaspokojenia

wszystkich potrzeb. W związku z tym zaczęto pewne towary traktować jako odpowiedniki

dzisiejszego pieniądza nazywanym wówczas ,,płacidłem”.

Płacidła charakterystyczne były dla okresu handlu wymiennego i traktowane były jako pieniądz pierwotny.

Naukowcy wymieniają 150 rodzajów płacideł.

Pierwsze monety

Moneta jest kawałkiem metalu, trwale oznakowanym w celu zagwarantowania

jej wartości jako pieniądza.

Najstarsze znane nam monety powstały w VII wieku p.n.e.w greckich koloniach

na terenie Lidii, kraju leżącym w granicach dzisiejszej Turcji.

Monety lidyjskie wykonane były z  naturalnego stopu złota i srebra.

Ostemplowane były znakami gwarantującymi wagę kruszcu, a tym samym jego wartość.

Owo stemplowanie zwie się biciem monety.

Warto zaznaczyć, że lidyjscy królowie używali jako symbolu głowy lwa.

Mniej więcej w tym samym czasie monetami zaczęli posługiwać się mieszkańcy Chin.

Od greckich i lidyjskich monety chińskie odróżniał wykonany po środku otwór.

Przełomem było wprowadzenie przez cesarza chińskiego Szy-Huang-ti

w 221 r. p.n.e jednolitych okrągłych monet z kwadratowym otworem pośrodku

– wzór ten służył Chińczykom aż do 1912 roku.

Popularność monet postępowała powoli,

kolejne państwa starożytne przekonywały się do

funkcji i wygody pieniądza w postaci monet.

Rzym wprowadził je w IV wieku p.n.e. a Kartagina w III wieku p.n.e.

Na przełomie kolejnych lat monety stały się nieodłącznym

składnikiem cywilizacji europejskiej.

Dla uważnie czytających mały konkursik.

Odpowiedźcie na pytania:

1. Co to jest barter?

2. Z czego były wykonane monety lidyjskie?

3. Jak wyglądały monety wprowadzone prze cesarza chińskiego w 221 r. p.n.e.

Upominek otrzyma osoba,

która jako pierwsza odpowie na wszystkie pytania.