Leasing oznacza dzierżawę. Zamiast na przykład kupować samochód, można go wydzierżawić albo wynająć, czyli wyleasingować. Podobnie jest ze sprzętem komputerowym, maszynami urządzeniami służącymi do produkcji czy nawet nieruchomościami. Leasing polega na tym, że leasingodawca przekazuje leasingobiorcy prawo do korzystania i używania określonego dobra na ustalony czas w zamian za ratalne opłaty w umówionej wysokości. Są to raty leasingowe. Przy leasingu operacyjnym wkład własny, czyli czynsz inicjalny, bywa wysoki, przy finansowym z kolei niski, ale obie formy różnią się znacznie sposobem zaliczania rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodu albo amortyzacji. Duże różnice występują także w naliczaniu podatku VAT i sposobami odliczania go. To powoduje, że każda firma musi dokładnie rozważyć wybór formy leasingu. Z leasingu korzystają często nieduże i młode firmy, które nie mają wystarczającej zdolności lub historii kredytowej, żeby uzyskać kredyt w banku.

Leasing pracowników oznacza wynajem zatrudnionych na rzecz innej firmy. Pracowników zatrudnia agencja pracy tymczasowej, a osoba, która zatrudniona jest w ramach leasingu, jest pracownikiem tymczasowym. Agencja, która zajmuje się wynajmowaniem pracowników, jest zobowiązana naliczać i wypłacać im pensje, a pracownik wynajęty w ramach leasingu wykonuje swoje obowiązki na podstawie umowy o pracy tymczasowej. Po co takie komplikacje? Firma, który zatrudnia pracowników za pośrednictwem agencji może znacznie obniżyć koszty pracy. Trend leasingu pracowników zapoczątkowany w Stanach Zjednoczonych, jest coraz bardziej popularny w Polsce.

Limit w karcie oznacza maksymalną kwotę transakcji, jaką za pomocą karty można zrealizować w określonym czasie. Jeśli jest to karta debetowa, a zatem taka, która obciąża nasz rachunek w banku, limit może dotyczyć wypłat z bankomatu, płatności bezgotówkowych lub transakcji przez internet. Na różne typy transakcji obowiązują zazwyczaj różne limity. Limit zwykle jest ustalany w umowie z bankiem, ale z reguły można nim zarządzać. Sposób zarządzania różnymi limitami – zwiększania ich lub zmniejszania – precyzują zazwyczaj regulaminy banku. Limity wprowadzane są dla bezpieczeństwa naszych pieniędzy, więc warto zarządzać nimi w taki sposób, żeby to było z jednej strony wygodne i nie zmuszało do częstych zmian, a z drugiej, żeby ograniczyć ewentualne straty spowodowane kradzieżą karty wraz z kodem PIN. W przypadku kart kredytowych również ustalane są limity, które zależą od rodzaju karty. Górnym limitem jest oczywiście wysokość kredytu, jakiego wraz z kartą udzielił nam bank.

Limit w koncie to zadłużenie, jakie możemy zaciągnąć w banku, który prowadzi nasz rachunek osobisty. Dotyczy to oczywiście także rachunków firmowych. Limit oznacza kwotę, na jaką możemy się zadłużyć bez występowania o udzielenie kredytu, a więc bez dodatkowych formalności. Wysokość limitu jest ustalana w umowie. Różne banki mają różne sposoby oprocentowania środków wchodzących do limitu i terminów spłat. Limit w koncie nazywany jest również kredytem odnawialnym (rewolwingowym) albo saldem debetowym.

Listy zastawne to papiery wartościowe, dzięki którym banki hipoteczne mogą pożyczać pieniądze na rynku – na atrakcyjnych warunkach i na długi okres. Listy zastawne na całym świecie są chętnie kupowane przez instytucje, poszukujące inwestycji o przewidywalnej stopie zwrotu i bardzo niskim ryzyku. Emisja listów zastawnych jest kluczowym zadaniem PKO Banku Hipotecznego.

Lokata, czyli inaczej depozyt, to jeden z podstawowych produktów bankowych. Deponujemy pieniądze, a bank w zamian wypłaca po umówionym okresie odsetki. Lokaty są formą pożyczki udzielanej bankowi przez klienta. Może być zakładana na czas od jednego dnia do kilku nawet lat. Oprocentowanie lokaty zależy na ogół od czasu, na jaki pieniądze pozostawione będą w banku, oraz od wysokości wpłacanej kwoty. Gdy stopy procentowe rosną, im okres lokaty jest dłuższy, tym wyższe oprocentowanie. Oprocentowanie lokat nie może przekraczać oprocentowania kredytów, bo bank ponosiłby straty, a na wyższym oprocentowaniu kredytów niż lokat - zarabia. Założenie lokaty oznacza, że przez pewien czas nie mamy dostępu do zdeponowanych pieniędzy. Możemy ją oczywiście zerwać, ale wtedy tracimy odsetki. Zakładając lokatę, trzeba dobrze zastanowić, na jaki okres to robimy.

Lokaty jednodniowe, czyli umowy pomiędzy klientem a bankiem o depozycie tylko na jeden dzień, były na początku lat dwutysięcznych bardzo popularnym sposobem unikania podatku od zysków kapitałowych, zwanego też „podatkiem Belki” (od nazwiska Marka Belki, ministra finansów, który wprowadził ten podatek w 2002 roku). Podatek ten płaci się również od odsetek uzyskiwanych od lokat w bankach. Ponieważ ustalony był również próg jednorazowego dochodu, który nie podlega opodatkowaniu, lokaty jednodniowe zakładano w taki sposób, żeby odsetki, od których trzeba byłoby zapłacić podatek, mieściły się poniżej tego progu. Mechanizm korzyści był sprytny, bo oczywiście nie trzeba było codziennie chodzić do banku, żeby odnowić lokatę. Ich cechą charakterystyczną była automatyczna odnawialność – każdego dnia zakładana była nowa lokata, aż do momentu osiągnięcia zapisanego w umowie terminu końcowego lokaty. Obecnie przy każdej lokacie obowiązuje konieczność odprowadzania podatku od zysków kapitałowych i dlatego lokat jednodniowych nikt już nie zakłada.

Lokata nocna (overnight, O/N) otwierana w godzinach popołudniowych jednego dnia roboczego, trwa do rana następnego dnia. Najczęściej stosowana jest przez banki lokujące nawzajem u siebie pieniądze, gdy mają nadwyżki płynności. Oprocentowaniem takiej lokaty jest stawka WIBOR O/N liczona w skali roku. Zakładanie lokat nocnych banki oferują przedsiębiorstwom, a także klientom indywidualnym, ale dotyczy to wysokich kwot.

Lokata progresywna to taki rodzaj lokaty, który pozwala na dopłacanie kolejnych pieniędzy do kwoty zdeponowanej na początku umowy. Zaletą lokaty progresywnej jest brak konieczności podpisywania kolejnych umów z bankiem w momencie lokowania nadwyżki środków w ramach istniejącej lokaty, doliczanie oprocentowania do kapitału oraz możliwość rozwiązania lokaty przed upływem okresu umownego bez utraty odsetek. Wysokość opłat ustalana jest indywidualnie w zależności od oferty banku.
Warunkiem założenia lokaty progresywnej jest ustalenie z bankiem minimalnej kwoty oraz okresu, na jaki pieniądze zostaną ulokowane.

Lokata w złoto to zakup istniejącego fizycznie kruszcu, na przykład w postaci sztabek, monet czy biżuterii. Przy takiej inwestycji oczekujemy wzrostu wartości metalu. W powszechnej opinii oszczędności ulokowane w złoto są dobrym rozwiązaniem w czasach kryzysu. Faktycznie, dane historyczne pokazują, że wartość złota rośnie w okresach wojen i kryzysów, ale w okresach dobrej koniunktury i szybkiego rozwoju ceny złota są stabilne lub nawet spadają, a więc lokowanie pieniędzy w ten sposób nie chroni wartości oszczędności.

Lokatę walutową można założyć w banku na określony czas o stałym lub zmiennym oprocentowaniu. Podobnie jak w przypadku kredytów walutowych, także oszczędzający w walutach ponoszą ryzyko kursowe. Kiedy złoty się umacnia, oszczędzający na lokacie walutowej traci, kiedy natomiast się osłabia – jest odwrotnie. Zakładając lokatę walutową, oprócz ryzyka kursowego, trzeba też wziąć pod uwagę różnicę stóp procentowych pomiędzy złotym a stopami dla wybranej waluty. Oprocentowanie lokat w złotych było niemal zawsze wyższe niż oprocentowanie lokat walutowych. Dlatego, od czasu kiedy w połowie lat 90. zeszłego stulecia złoty stał się walutą w pełni wymienialną, popularność lokat walutowych zaczęła spadać.

Źródło: https://bankomania.pkobp.pl/bankowiki/