Dawno, dawno temu spódnice wykonywane były z trzciny, ze słomy bądź futra zwierząt. Wtedy chroniły przed chłodem i wiatrem – nosiły je kobiety jak i mężczyźni. Zazwyczaj mężczyźni je zakładali, a kobiety nosiły okrycia podobne do sukienek, aby zakryć piersi. Kilkaset lat później podzielono suknię na dwie różne części, więc w garderobie pojawił się gorset i spódnica. Na początku ubiegłego wieku ta część ubioru stała się bardzo popularna. Wylansowały ją sufrażystki. Od tego czasu pojawiała się w wielu odsłonach. Dzisiaj tj. 30 października obchodzimy 

Światowy Dzień Spódnicy.

Krótka historia SPÓDNIC:

• W latach 20. XX wieku spódnica uległa skróceniu. Wtedy na arenie brylowały wąskie, plisowane modele spódnic za kolana. Pod koniec lat 20. XX wieku panował trend na kroje asymetryczne, krótsze z przodu albo ze zwisającymi rogami. Ten krój eksponował kobiecą figurę i podkreślał kobiece atuty. Podobną rolę w latach 40. XX wieku spełniała spódnica ołówkowa.

• W 1947 roku projektant Christian Dior upowszechnił swój autorski pomysł na nowy krój spódnicy, czyli dopasowany żakiet połączył z mocno rozkloszowanym dołem spódnicy, która sięgała do połowy łydki. W takich krojach możemy zauważyć Marilyn Monroe na fotografiach i w ówczesnych filmach.

• W latach 60. XX wieku powstał kolejny nowy trend w modzie. Postanowiono stworzyć wygodny strój do pracy i na co dzień dla młodego pokolenia. Tak powstała spódniczka mini. Spódnicę mini w połączeniu z wysokimi butami nosiły sekretarki oraz damy z zamożnych domów. To była dopiero prawdziwa rewolucja obyczajowa!

• W latach 70. XX wieku znowu popularność zyskała długość maxi. Popularne stały się hippisowskie spódnice z wzorami i falbanami. Również dżinsowe i zamszowe spódnice o kroju A.

• W latach 80. XX wieku modny był biznesowy i korporacyjny wygląd wykreowany przez Giorgio Armaniego. Wąska spódnica przed kolana oraz żakiet z poszerzonymi ramionami to był wymarzony kostium businesswomen tamtej dekady.

• W latach 90. XX wieku popularny stał się styl vintage i boho.

A dzisiaj wszystko jest dozwolone i mile widziane.

Połączenia różnych fasonów i kształtów sprawiają,

że jesteśmy nietuzinkowi.

Bawimy się modą i ciągle zaskakujemy.