Banknoty posiadają zabezpieczenia chroniące przed fałszerstwami i tym samym należą do grupy druków zabezpieczonych. Oto niektóre z nich:

• specjalna, tajna receptura papieru, nadająca specyficzne cechy wytrzymałościowe i optyczne;
• zastępowanie papieru podłożem polimerowym trudnym do zadruku.
  
• stosowanie mikrodruku
  
• recto-verso, jest to obraz widoczny w prześwicie, utworzony z dokładnie dopasowanych elementów znajdujących się po obu stronach banknotu.
  

Inne zabezpieczenia opisano poniżej na podstawie banknotu polskiego po denominacji w 1995 r. o nominale 200 zł (część z tych zabezpieczeń występuje w niższych nominałach):

- opis od strony awersu:

• folia hot-stamping metaliczna ze wzorem holograficznym: NBP 200;
• wypukłości wynikające z druku m.in. trójkąt w lewym dolnym rogu;
• skomplikowana grafika, a mimo to wyraźna, z mocnym nasyceniem barw i połyskiem farby;
• znak wodny przy lewym marginesie, szczególnie widoczny pod światło (powtórzenie rysunku głównego: wizerunek Zygmunta Starego);
• nitka zabezpieczająca w postaci metalowego paska wpuszczonego do wewnątrz papieru z prześwitami tworzącymi napis: 200 zł;
• nadruk farbą zmienną optycznie: wieniec laurowy przy prawym marginesie obserwowany na wprost i pod ostrym kątem zmienia barwę;
• przetłoczenie przy dolnym prawym rogu oglądane pod różnym kątem ukazuje w owalu koronę lub liczbę 200 (podwójny efekt kątowy);
• rysunek widoczny w świetle UV, m.in. w lewym górnym rogu: 200 zł;
• banknoty drukowane są z użyciem kilku technik druku.
  

Uwaga do zabezpieczeń: część zabezpieczeń banknotów jest utajniona i stanowi ścisłą tajemnicę banków centralnych emitujących dane banknoty.

Wiadomości zaczerpnięto z:https://pl.wikipedia.org/wiki/Banknot.

Grafika:https://www.google.pl/search?q=zabezpieczenia+polskich+banknotów