Grześ Królak z Koszalina, ma już dwa latka. Bardzo stara się być samodzielny. Rodzice – przy wsparciu wielu życzliwych ludzi – robią wszystko, by mu w tym pomóc.

Chłopczyk urodził się z zespołem TAR. Jest to rzadki zespół wad wrodzonych uwarunkowany genetycznie. Jednym z jego objawów jest małopłytkowość, w wyniku której organizm nie wytwarza dostatecznych ilości płytek krwi. Skutkiem tego są zaburzenia krzepnięcia krwi. Charakterystyczne dla zespołu TAR są też wady układu moczowo – płciowego i wady budowy stawów kolanowych oraz poważnie zdeformowane rączki. U Grzesia są one bardzo krótkie, dłonie wyrastają jakby wprost z ramionek. Na szczęście Grześ ma wszystkie paluszki, co ułatwia mu wykonywanie różnych czynności. Wielu rzeczy nie jest w stanie zrobić samodzielnie, musi korzystać z pomocy innych. Najczęściej pomaga mu mama. Grześ, mimo swojej choroby jest bardzo radosnym, energicznym chłopczykiem.

Gdy tylko Grześ się urodził, jego rodzice postanowili zrobić wszystko, by był jak najbardziej sprawny i samodzielny. Dowiedzieli się o możliwości operacyjnego leczenia zdeformowanych rączek. Już wiadomo, że w Polsce na razie taka operacja jest niemożliwa. Rodzice rozpoczęli gromadzenie funduszy na ten cel. Pozostają oni w kontakcie ze specjalistyczną kliniką w Niemczech. Na ewentualną operację rączek trzeba jednak jeszcze poczekać. Lekarze rozważą takie leczenie, gdy Grześ będzie miał przynajmniej siedem lat. Tymczasem Grześ przez cały czas jest usprawniany. Korzysta z rehabilitacji na miejscu, jeździ na turnusy rehabilitacyjne. Jego dłonie są coraz silniejsze i sprawniejsze. Miesięczny koszt rehabilitacji to około 4 tysięcy złotych.

By pomóc Grzesiowi Królakowi, wystarczy nie wyrzucać plastikowych nakrętek i korków do kosza, lecz zgromadzić je i dostarczyć do punktów zbiórki. Rodzice Grzesia współpracują z odbiorcą, który płaci złotówkę za kilogram. Im uzbieramy ich więcej, tym więcej będzie pieniążków na leczenie i rehabilitację Grzesia!!! Takie punkty znajdują się również w naszej szkole! Nakrętki można przynosić do sali nr 15 oraz gabinetu pedagoga szkolnego.

Taka drobna czynność, a jej efekt może zdziałać wiele dobrego! Segregujcie z sercem!