Właśnie mija rok, od kiedy Wasze życie, życie Waszych rodzin, przyjaciół, znajomych, jednym słowem – nas wszystkich, zmieniło się o 180^o. Stało się to za przyczyną wirusa Covid-19, który atakuje ze wszech stron raz z większą, raz z mniejszą intensywnością. Efektem tego dla każdego z nas jest rok życia w odosobnieniu, nauki i pracy zdalnej, braku kontaktu z bliską rodziną, z kolegami i koleżankami. Tęsknimy za starymi, dobrymi czasami i życzymy sobie, aby jak najszybciej powróciły.

Gorsze samopoczucie, przygnębienie, brak motywacji, dołki dopadają wiele, wielu z nas – przyczyną może być łańcuch przygnębień spowodowanych przez bardzo zróżnicowane, nawet drobne, ale skumulowane bodźce. Wszystkie razem są ciemną ciężką chmurą wiszącą nad głową. Na część problemów lekarstwem może być po prostu działanie, nowe decyzje, zmiany.

Aby nie dać się przygnębieniu i zniechęceniu w oczekiwaniu na powrót do normalności, zorganizowaliśmy w szkole  Szkolny Tydzień Walki z Przygnębieniem. 

Oto relacja z I dnia: 

„Nie widać mnie, ale wszystko u mnie ok”.  Czy na pewno?

Dzisiaj pochylimy się i przyjrzymy emocjom, które nam towarzyszą

Czym one są?

Emocje

Wszystkie emocje są tak samo ważne i nie można dzielić ich na dobre i złe. (Bardziej adekwatne jest raczej postrzeganie ich z perspektywy przyjemności bądź jej braku). Emocje informują o zaspokojonych bądź niezaspokojonych potrzebach. Ich akceptacja wpływa na sposób radzenia sobie z nimi, dlatego istotne jest, aby przyjmować wszystkie emocje, jakich się doświadcza i przyglądać się co oznaczają.

Wypieranie emocji nie sprawia, że one znikają. Najczęściej kumulują się i dają o sobie znać w najmniej oczekiwanym momencie. Tłumienie emocji prowadzi do powstawania w ciele napięć, które wpływają na przytępienie odczuwania wszystkich emocji (nawet przyjemnych). Nadmierne kontrolowanie (np. złości) wykorzystuje ogromne zasoby energii psychicznej – im większa kontrola, tym bardziej przeciążone zasoby mentalne. A to prowadzi z kolei do utraty kontroli. Takie mechanizmy obronne są nieskuteczne i tylko pogłębiają problem. Akceptacja wszystkich emocji, nazywanie ich i stwarzanie przestrzeni do ich przeżywania stanowi konstruktywny sposób radzenia sobie nimi.

 Jakie emocje nam towarzyszyły? Oto, jak je przedstawiliśmy: