Prawdopodobnie zostały wybite ok. 640 r. p.n.e. w Lidii na terenie dzisiejszej Turcji. Były wykonane z elektronu, czyli występującego w przyrodzie stopu złota ze srebrem.

Od początku monety miały kształt małego okrągłego dysku. Ich główną zaletą było to, że były małe (łatwo można je było przenosić z miejsca na miejsce) oraz trudno je było skopiować – wykonywano je zwykle z rzadkiego surowca, trudnego do zdobycia dla zwykłych śmiertelników, miały też wytłoczony znak władcy (rysunek lub słowa).

Żródło: A. Hall, Pieniądze na stół, National Geographic 2012, str. 13.

G. Bailey, F. Law, Moje pieniądze, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2009, str. 10.