Pierwsze Szkolne Kasy Oszczędności powstały w XIX wieku

w Belgii, następnie w Anglii, Francji, Niemczech i Austrii.

Na ziemiach polskich sama idea oszczędzania przez dzieci

została po raz pierwszy poruszona przez Komisję Edukacji

Narodowej, która w 1773 roku zalecała

„ćwiczyć dzieci w oszczędności”. Minister Wyznań

Religijnych i Oświecenia Publicznego wydał ogólnik głoszący "

młodzieży szkolnej należy wpajać umiejętności i zasady

oszczędzania pieniędzy". Od początków XX wieku podejmowano

próby utworzenia szkolnych kas, i tak pierwsze z nich

rozpoczęły swoją działalność w 1927 roku, a w 1935

zostały objęte zarządem Pocztowej Kasy Oszczędności.

W roku szkolnym 1934/1935 r. do SKO organizowanych

przez PKO przystąpiło ponad 5,5 tys. szkół, a książeczki

oszczędnościowe otworzyło prawie 0,5 mln uczniów.

Do wybuchu II wojny SKO działało w blisko 14 tysiącach szkół

i skupiało ponad milion uczniów. Prowadzenie SKO

traktowane było jako ważny element edukacji społecznej

w rodzącej się po latach zaborów państwowości polskiej.

 Od samego początku PKO wspierała działania

szkół uczestniczących w SKO oraz pracujących

w nich nauczycieli.

Do szkół przekazywane były materiały dydaktyczne,

poradniki dla nauczycieli, czasopisma dla młodzieży

(„Młody Obywatel”), a ponadto PKO organizowała

konkursy z atrakcyjnymi nagrodami finansowymi i rzeczowymi.

Pierwsze ksiązeczki SKO

Pierwsze karty 

Aktualnie działa w Polsce około 2000 Szkolnych

Kas Oszczędnościowych, w tym prawie 1900 to SKO

tworzone przy szkołach podstawowych.

Zrzeszają one około 250 tysięcy członków.

opiekun SKO Małgorzata I.