Pierwsze kasy szkolne, w których uczniowie mogli gromadzić swoje kieszonkowe, powstały w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych pod koniec XIX w. Na ziemiach polskich idea SKO rozwijała się głównie w zaborze austriackim.  Po odzyskaniu niepodległości, dzięki okólnikowi ministra Grabskiego, tworzenie SKO zostało uregulowane prawnie.

Za oficjalną datę powstania Szkolnych Kas Oszczędności PKO Banku Polskiego uznaje się 14 stycznia 1935 roku, kiedy to szkolne kasy oszczędności zostały oddane pod kuratelę Pocztowej Kasy Oszczędności (dzisiejszego PKO Banku Polskiego), największej instytucji oszczędnościowej II RP.

W roku szkolnym 1934/1935 r. do SKO organizowanych przez PKO przystąpiło ponad 5,5 tys. szkół, a książeczki oszczędnościowe otworzyło prawie 0,5 mln uczniów. Do wybuchu II wojny SKO działało w blisko 14 tysiącach szkół i skupiało ponad milion uczniów. Prowadzenie SKO traktowane było jako ważny element edukacji społecznej w rodzącej się po latach zaborów państwowości polskiej.

Od samego początku PKO wspierała działania szkół uczestniczących w SKO oraz pracujących w nich nauczycieli. Do szkół przekazywane były materiały dydaktyczne, poradniki dla nauczycieli, czasopisma dla młodzieży („Młody Obywatel”), a ponadto PKO organizowała konkursy z atrakcyjnymi nagrodami finansowymi i rzeczowymi.

Dynamiczny rozwój SKO został zahamowany wraz z wybuchem II wojny światowej.

Zdjęcie przedstawiające dzieci oszczędzające w SKO w szkole podstawowej im. prezydenta Ignacego Mościckiego w Kowlu (fotografia: Narodowe Archiwum Cyfrowe)

Źródło: https://www.pkobp.pl/80-lat-sko/historia-sko-pko-banku-polskiego/do-1939-r/