Proszę pana, pewna kwoka traktowała świat z wysoka

I mówiła z przekonaniem: "Grunt to dobre wychowanie!"

Zaprosiła raz więc gości, By nauczyć ich grzeczności.

Pierwszy osioł wszedł, lecz przy tym w progu garnek stłukł kopytem.

Kwoka wielki krzyk podniosła: "Widział kto takiego osła?!"

Przyszła krowa. Tuż za progiem zbiła szybę lewym rogiem.

Kwoka gniewna i surowa Zawołała: "A to krowa!"

Przyszła świnia prosto z błota. Kwoka złości się i miota: "Co też pani tu wyczynia?

Tak nabłocić! A to świnia!" Przyszedł baran. Chciał na grzędzie

Siąść cichutko w drugim rzędzie, Grzęda pękła.

Kwoka wściekła Coś o łbie baranim rzekła I dodała: "Próżne słowa, Takich nikt już nie wychowa,

Trudno... Wszyscy się wynoście!" No i poszli sobie goście.

Czy ta kwoka, proszę pana, Była dobrze wychowana?