Narodowe Święto Niepodległości, obchodzone 11 listopada każdego roku, jest jednym z najważniejszych, o ile nie najważniejszym, świętem o charakterze państwowym w Polsce. Upamiętnia ono odzyskanie wolności i niepodległości, przez naród polski w roku 1918. W ten sposób, Polska uwolniła się, po 123 latach, z objęć zaborczych mocarstw – Rosji, Niemiec (ówcześnie Prus) oraz Austrii. Był to jeden z kluczowych momentów w historii Polski.

Wybuch I wojny światowej w roku 1914, pomimo ogromu zniszczenia i śmierci milionów, które ta wojna przyniosła, okazał się dla Polaków bardzo korzystny. W gruncie rzeczy, była ona wyczekiwana od dłuższego już czasu, w myśl słów Mickiewicza: „O wojnę ludów prosimy Cię, Panie” . Pierwszy raz od wielu lat, mocarstwa zaborcze stanęły przeciwko sobie – Niemcy oraz Austro-Węgry odgrywały największą rolę wśród tzw. obozu państw centralnych, Rosja natomiast weszła w skład (razem z Anglią i Francją) Ententy, czyli Trójporozumienia. Stworzyło to dogodne warunki do rozpoczęcia działań, mających w przyszłości przynieść niepodległość narodowi polskiemu.

W czasie trwania wojny, największą aktywnością na polu działań narodowowyzwoleńczych, wykazywał się Józef Piłsudski. Udało mu się podporządkować sobie Legiony Polskie, które utworzono przy boku oddziałów austro-węgierskich. Z Niemcami i Austriakami prowadził negocjacje na temat utworzenia masowej armii polskiej, uzależniał jednak swoje działania od konkretnych decyzji politycznych, podejmowanych przez państwa zaborcze. 5 listopada 1916 roku Niemcy wraz z Austriakami wydali akt, na mocy którego na terenach zaboru rosyjskiego powstało samodzielne Królestwo Polskie.

Następstwem tej decyzji było utworzenie 6 grudnia Tymczasowej Rady Stanu (w późniejszym czasie przemianowano ją na tzw. Radę Regencyjną) z Wacławem Niemojowskim na czele. Sam Piłsudski został natomiast szefem Komisji Wojskowej. Po korzystnym dla Polaków akcie z 5 listopada, zaprzestał jednak współpracy z oboma mocarstwami. Piłsudski nie miał bowiem zamiaru narażać życia polskich żołnierzy dla interesów niemieckich czy też austriackich. Wskutek swych działań, został aresztowany, razem z generałem Kazimierzem Sosnkowskim, w lipcu 1917 roku przez Niemców, a następnie uwięziony w twierdzy w Magdeburgu.

10 listopada do Warszawa wrócił Józef Piłsudski, którego zwolniono z niemieckiego więzienia.

W tych przełomowych dniach, naród polski w pełni uświadomił sobie odzyskanie niepodległości. Nastąpiło to po 123 latach niewoli i rządów trzech mocarstw zaborczych. Dopiero piąte pokolenie, wychowane w czasie zaborów, doczekało odzyskania wolności. Polaków opanował entuzjazm, można powiedzieć, że nawet szał radości. Na ulicach oraz rynkach przygniatającej większości miast, gromadziły się tłumy szczęśliwych, wiwatujących ludzi. Pozytywnie przyjmowano oddziały polskiego wojska, również żandarmerii i policji. W tym samym czasie, na terenie całego Królestwa Polskiego, rozbrajano niemieckie jednostki militarne.