Pierwsze wzmianki o SKO w polskich szkołach: W kronice Szkoły Podstawowej w Gromadzie czytamy: "Najwięcej uwagi zwracano na wychowanie społeczne i obywatelsko-państwowe. Szkoła dążyła do tego przez stałe przyzwyczajanie dzieci do pracy dla dobra rodziny, wsi, gminy. W tym samym roku (1936 - red.) powstała Szkolna Kasa Oszczędności. Mimo ciężkich warunków wsi, kasa rozwijała się pomyślnie. W ciągu roku dzieci złożyły 28 zł. Część oszczędności przeznaczyły na wycieczkę do Zamościa." W podobnym tonie pisze kronikarz Zespołu Szkół w Zagórzanach: "W trosce o rozwój samorządności i gospodarności młodzieży w tym okresie (1929 rok - red.) została zorganizowana Szkolna Kasa Oszczędności, Spółdzielczy Sklepik Szkolny oraz powstał mały ogród owocowy, w którym posadzono 30 drzewek jabłoni."

"Wiadomości SKO" - popularny biuletyn, w którym udzielali się znani sportowcy, Ministrowie Oświaty i oczywiście dyrektor PKO BP. Dostarczane do szkół wydawnictwo nie tylko zachęcało do oszczędzania, ale też podgrzewało ducha rywalizacji między uczniami, publikowało rebusy, wiersze (głównie Jana Brzechwy) czy łamigłówki. Co ciekawe, w "Wiadomościach SKO" przeczyć można było pouczające opowieści o tym, dlaczego warto oszczędzać ubrania, meble, buty, domowe sprzęty czy... czas. Cóż, nie od dziś wiadomo, że czas to pieniądz.

Książeczki SKO - to jedna z ikon PRL, wspólnie pokoleniowe doświadczenie dzisiejszych 30-,40- czy 50-latków - na równi z saturatorami, Telerankiem i sadzeniem drzewek w czynie społecznym. Dzisiejsi rodzice mogliby na pewno opowiedzieć swoim pociechom chodzącym do szkoły nie jedną historię o tym, jak sprzedawali makulaturę czy swoje dzieła powstałe na zajęciach praktyczno-technicznych, by zarobione pieniądze odłożyć na SKO. Zachętą do oszczędzania dla ich dzieci byłyby z pewnością wspomnienia, jak zgromadzone oszczędności pod koniec roku mogli przeznaczyć na wymarzony rower czy wycieczkę z całą klasą.