Dla tych, którzy odeszli w nieznany świat,

Płomień na wietrze kołysze wiatr.

Dla nich tyle kwiatów pod cmentarnym murem

I niebo jesienne u góry.

              W dniu Święta Zmarłych odwiedzamy cmentarze, ale myśl o śmierci odsuwamy od siebie, tak jakby ona nie istniała. Tymczasem śmierć towarzyszy życiu. Często innym sprawiamy przykrość, zadajemy rany…, ale nigdy nie myślimy o tym, że czasem może być za późno, by naprawić krzywdy wyrządzone drugiemu człowiekowi. Dlatego, przed listopadowymi dniami zadumy nad grobami, członkowie Samorządu Uczniowskiego przygotowali apel, podczas którego przedstawili teksty skłaniające słuchających do refleksji nad życiem, przemijaniem, śmiercią.

            Siedzi ptaszek na drzewie                           W nienawiści i kłótni

            I ludziom się dziwuje,                                 Wydzierają coś sobie

            Że najmędrszy z nich nie wie,                     Aż zmęczeni i smutni

            Gdzie się szczęście znajduje.                       Idą przespać się w grobie.

                                     A więc, siedząc na drzewie,

                                     Ptaszek dziwi się bardzo,

                                     Chciałby przestrzec ich w śpiewie…

                                     Lecz przestrogą pogardzą.