Pierwszych śladów bankowości można doszukiwać się w działalności świątyń starożytnych Sumerów w Mezopotamii. Były one pierwszymi prymitywnymi instytucjami kredytowymi. Później, w XVIII wieku przed naszą erą, za czasów Hammurabiego, przyjmowaniem depozytów zajmowały się przedsiębiorstwa składowe, przechowujące towary masowe, kosztowności i sprzęty domowe.

BANK swoją nazwę zawdzięcza włoskim handlarzom. W dosłownym tłumaczeniu "banco" oznacza ławkę, kontuar. To właśnie w tym miejscu włoscy bankierzy przyjmowali pieniądze kruszcowe, za które wystawiali weksle (banknoty). Dzięki temu kupcy nie musieli wozić ze sobą pieniędzy. Wystarczały tylko zaświadczenia, które były przyjmowane przez bankierów w innych miastach. Na ich podstawie wypłacali oni handlowcom ponownie pieniądze lub przyjmowali weksle do dalszych rozliczeń. Cały system był nieco ułomny, ponieważ przeliczanie pieniędzy i rozliczanie trwało bardzo długo.

Pierwsze banki w formie spółek akcyjnych zaczęły powstawać w XV wieku, np. w 1407 roku w Genui, w 1587 w Wenecji, w 1593 w Mediolanie, a następnie w innych miastach Europy. W związku z nadużyciami, będącymi wynikiem wypuszczania w obieg fałszywych monet, banki potrzebowały gwarancji miasta. Pierwszy publiczny bank, który tą gwarancję posiadał, oraz wymieniał monety zagraniczne powstał w 1609 roku w Amsterdamie. Wtedy zrodziło się powiedzenie "pewnie jak w banku", ponieważ pieniądze składane w Banku przez klienta były objęte gwarancją ich bezpieczeństwa. Ochrona zgromadzonego bogactwa (złota, biżuterii) była bardzo kosztowna. Pojawiające się banki zajmowały się przechowywaniem pieniędzy zawodowo, na większą skalę. Powodowało to obdarzanie ich coraz większym zaufaniem, a co za tym idzie, coraz większą liczbą depozytów. Okazało się, że lokata w banku, oprócz bezpieczeństwa, daje możliwość otrzymania dodatkowych korzyści w postaci oprocentowania. Bankierzy zarabiali natomiast pożyczając pieniądze na procent tym, którzy akurat ich potrzebowali. Zarabiali więc na fakcie posiadania nie swoich pieniędzy. Pojawili się wśród nich także geniusze finansowi. Dzięki nim powstawały instytucje finansowe zaspokajające potrzebę intensywnego obrotu pieniędzmi, wynikającego głównie z rozwoju handlu. Także rozwój form pieniądza, powstanie rynku kapitałowego, a nawet rozwój techniki przyczyniły się do ewolucji banków do ich dzisiejszej postaci.

Założone w Warszawie w 1852 r. towarzystwo kredytowe ziemskie, było pierwszą instytucją, świadczącą usługi bankowe na ziemiach polskich.

Towarzystwo udzielało udzielało kredytów dużym gospodarstwom rolnym.

W okresie międzywojennym rozpoczęło działalność wiele banków między innymi 

- Polski Bank Przemysłowy  – na zdjęciu Polski Bank Przemysłowy w Nowym Sączu

- Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa - na zdjęciu Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa w Warszawie

- Bank Polski S.A - na zdjęciu Bank Polski S.A w Warszawie

- Pocztowa Kasa Oszczędności - na zdjęciu Pocztowa Kasa Oszczędności w Krakowie

- Państwowy Bank Rolny - na zdjęciu Państwowy Bank Rolny w Warszawie

- Bank Gospodarstwa Krajowego - na zdjęciu Bank Gospodarstwa Krajowego w Warszawie

- Polska Kasa Opieki S.A - na zdjęciu Polska Kasa Opieki S.A w Szczecinie

W tym czasie powołano również do istnienia banki prywatne oraz dużą liczbę wiejskich spółdzielni kredytowych, domów bankowych i kantorów wymiany.

Po II wojnie światowej większość banków zlikwidowano, pozostawiając nieliczne np. Bank Polska Kasa Opieki S.A. Na wzór ZSSR utworzono NBP, jako jeden główny bank pełniący wszystkie funkcje, a na obszarach wiejskich zaczęły działać Banki Spółdzielcze. Na zdjęciu Bank Spółdzielczy w Kadzidle.

W 1989 r. rozpoczęto decentralizację systemu bankowego, z Narodowego Banku Polskiego wyodrębniono szereg mniejszych banków, które następnie w większości sprywatyzowano, a NBP stał się wyłącznie Bankiem Centralnym.

Na zdjęciu siedziba Narodowego Banku Polskiego w Warszawie w roku 1924.

Na zdjęciu poniżej obecna siedziba Narodowego Banku Polskiego w Warszawie.

NBP jako bank centralny jest największą instytucją finansową w państwie, odpowiada za stabilność systemu finansowego państwa, oraz kurs waluty narodowej w stosunku do innych walut. Nadzoruje inne banki komercyjne i świadczy im usługi, czyli pełni funkcję banku banków, udziela im kredytów, zaopatruje w pieniądz gotówkowy.