Walentynkę można wręczyć osobiście, wysłać pocztą lub przez kogoś podać. Można ją nawet dyskretnie podrzucić. Najważniejsze jest to, żeby dotarła w terminie.

Walentynki nie wolno lekceważyć, wyśmiewać, podrzeć, nawet jeśli dostaje się ją od osoby nie tak do końca miłej sercu.

Walentynką obdarowuje się sympatię, przyjaciela, miłą sercu osobę, choćby nieznaną lub znaną tylko troszeczkę.

Nie wolno wysyłać walentynki za kogoś dla żartu, dla kawału.

Można wręczyć kilka walentynek różnym osobom i nie ma w tym nic niewłaściwego.

Przechwalanie się ilością otrzymanych kartek, szczególnie przed osobami, które nie otrzymały żadnego serduszka, jest czymś obrzydliwym.





TEN PIĘKNY WIERSZ DEDYKUJĘ WSZYSTKIM ZAKOCHANYM

Konstanty Ildefons Gałczyński

"Rozmowa liryczna"

- Powiedz mi jak mnie kochasz.

- Powiem.

- Więc? - Kocham cię w słońcu. I przy blasku świec.

Kocham cię w kapeluszu i w berecie.

W wielkim wietrze na szosie, i na koncercie.

W bzach i w brzozach, i w malinach, i w klonach.

I gdy śpisz.I gdy pracujesz skupiona.

I gdy jajko roztłukujesz ładnie - nawet wtedy, gdy ci łyżka spadnie.

W taksówce. I w samochodzie. Bez wyjątku.

I na końcu ulicy. I na początku.

I gdy włosy grzebieniem rozdzielisz.

W niebezpieczeństwie. I na karuzeli.

W morzu. W górach. W kaloszach. I boso.

Dzisiaj. Wczoraj. I jutro. Dniem i nocą.

I wiosną, kiedy jaskółka przylata.

- A latem jak mnie kochasz?

- Jak treść lata.

- A jesienią, gdy chmurki i humorki?

- Nawet wtedy, gdy gubisz parasolki.

- A gdy zima posrebrzy ramy okien?

- Zimą kocham cię jak wesoły ogień.

Blisko przy twoim sercu.Koło niego.

A za oknami śnieg. Wrony na śniegu.