W polskiej tradycji wieczory adwentowe były czasem, kiedy wspólnie wykonywano papierowe i słomkowe zabawki na choinkę, pieczono i zawieszano na drzewku pierniki. Dziś – pomimo ogromnej ilości gotowych ozdób sprzedawanych w sklepach – również często bawimy się z dziećmi, tworząc choinkowe dzieła. To podtrzymuje domową tradycję i tworzy świąteczny nastrój.

Sklejając łańcuchy, a potem ubierając choinkę, mamy szansę opowiedzieć dzieciom o historii naszego dzieciństwa, o naszych rodzicach i dziadkach. My również tworzymy historię. Krzywo wycięte przez nasze dzieci, papierowe łańcuchy, mogą po kilku latach stać się miłą rodzinną pamiątką, tak jak ozdoby klejone przez ich dziadków lub bombki, które przetrwały wojenną zawieruchę.

Niełatwo dziś znaleźć bardzo stare ozdoby choinkowe – kruchość bombek, nietrwałość papierowych wycinanek i intensywność polskich zdarzeń historycznych sprawiło, że wiele ozdób miało krótki żywot. Niektóre jednak przetrwały …

Cztery poniższe bombki mają już pół wieku.

Te cztery bombki liczą sobie około 70 lat.

Te niepowtarzalne sopelki mają około 80 lat.

A oto całkiem nieźle trzymający się Mikołaj i Anioł - mają po około 80 lat.

I największy skarb wszystkich domowników i gości - 100 letnia szopka; brakuje już kilku elementów, ale jeszcze nieźle się trzyma. 

I jeszcze zdjęcie przy świątecznej choince sprzed 60 lat - ta mała uśmiechnięta dziewczynka to moja mama.

Choinka mojej mamy  ma wiele  takich oryginalnych  ozdób i co roku patrząc na nią wspominam czasy dzieciństwa. Powrót do tych wspomnień pomaga ocalić magię Świąt w natłoku komercji, świątecznych reklam i wszechobecnych już w listopadzie Mikołajów. Fajnie, że mama wciąż trzyma te rzeczy, dzięki temu jej choinka jest najpiękniejszą choinką ubraną we wspomnienia.

A może podczas świątecznych spotkań znajdziecie równie stare i piękne ozdoby? Bardzo chętnie wszystkie zdjęcia zamieszczę na naszym blogu. Może uda nam się ocalić od zapomnienia więcej świątecznych skarbów...