Wigilia świętego Andrzeja, przypadająca 29 listopada, to tradycyjny wieczór wróżb. Dziewczęta usiłowały w tym dniu dowiedzieć się o swym przyszłym losie. Wróżby andrzejkowe były rozpowszechnione w całej chrześcijańskiej Europie. Święty Andrzej uznany jest za patrona panien chcących szybko zmienić stan cywilny. Imię Andrzej pochodzi od greckiego słowa„andros”, czyli mąż, a także„andreios”, czyli odważny, silny.
Andrzejki łączą się jednak ze znacznie starszymi wierzeniami, według których w tym okresie przybywają na ziemię duchy z zaświatów. Istnieje wtedy możliwość zapytania ich, za pośrednictwem wróżb, o najbliższą przyszłość. Święty Andrzej miał pomóc dziewczętom w odkrywaniu przyszłości, chłopcy gromadzili się na podobne wróżby w wigilię świętej Katarzyny - 24 listopada. Jednak katarzynki były mniej atrakcyjne od dziewczęcych andrzejek i z czasem uległy zapomnieniu. Obecnie oba obrzędy zostały połączone i są obchodzone jako andrzejki. Jest wtedy okazja, by z przyjaciółmi poznać andrzejkowe wróżby, przesądy i zaklęcia.

Wróżby czynione w wigilię Andrzejek, 29 listopada przynoszą odpowiedzi na długo oczekiwane pytania. Dawniej większość wróżb miała na celu odsłonięcie tajemnic matrymonialnych, czyli dotyczących przyszłych partnerów życiowych. Przed chwilą wysłuchaliście, jak w wigilię św. Andrzeja prześcigano się w pomysłach, by z najróżniejszych oznak wyczytać swoją przyszłość. Tradycje wróżb andrzejkowych przetrwały do naszych czasów. Obecnie andrzejki są wesołym spotkaniem towarzyskim, wspaniałą zabawą, dostarczającą wielu przeżyć i emocji. Dzięki niej możemy kultywować tradycje ludowe, bowiem to co stare w tradycji andrzejkowej harmonijnie splata się

z tym, co w naszej kulturze nowe, po to, by łączyć ludzi na wspólnej zabawie.

Tak wróżyli sobie uczniowie klasy I - najmłodsi członkowie SKO: