Całkowite zaćmienie z 20 marca 2015 było widoczne nad północną częścią Oceanu Atlantyckiego, na Morzu Norweskim i Morzu Arktycznym. Pas całkowitego zaćmienia przeszedł niemal wyłącznie przez obszary morskie – jedynymi obszarami lądowymi, na jakie natrafił, były Wyspy Owcze i Svalbard. Swoje maksimum zaćmienie osiągnęło na wschód od Islandii, gdzie faza centralna trwała 2 minuty 47 sekund.

Zaćmienie było widoczne jako częściowe w całej Europie, a także na większości obszaru Afryki Zachodniej, Afryki Północnej oraz na części obszaru Bliskiego Wschodu, Azji Środkowej i azjatyckiej części Rosji. Na końcu swojej drogi cień Księżyca dotarł do bieguna północnego.

W Polsce zaćmienie było widoczne jako częściowe. Zasłonięciu uległo od 63% tarczy słonecznej w regionach południowo-wschodnich do 75% na północnym zachodzie kraju. Na przeważającym obszarze Polski niebo było bezchmurne i panowały bardzo dobre warunki do obserwacji.

Informacje pochodzą z wikipedii