Wielka Niedziela rozpoczyna się od bardzo uroczystej porannej Mszy Świętej Rezurekcyjnej. (W niektórych Parafiach Rezurekcja odprawiana jest już w Wielką Sobotę wieczorem). Na śpiew „Gloria” odzywały się milczące od Wielkiego Czwartki dzwony chrzan. Wokół kościoła wierni szli z uroczystą procesją. Pilnowano, aby wszystkie kobiety obchodziły kościół trzy razy, wierzono bowiem, że czarownica nie może obejść kościoła więcej niż raz, bo utraci swoją moc.

Po powrocie z kościoła zasiadano do śniadania świątecznego, które poprzedzała modlitwa. Spożywano potrawy poświęcone w Wielką Sobotę, zwyczaj dzielenia się jajkiem nie był dawniej praktykowany. Poświęcone chrzan i sól dawano także zwierzętom.

W tym dniu powstrzymywano się od wszelkiej niekoniecznej pracy, należało spędzać gow rodzinnym gronie, jednak obowiązywał zakaz leżenia i spania w ciągu dnia.

Przygotowywana była tradycyjna wielkanocna potrawa z poświęconych pokarmów, zwaną chrzanówką, sodrą lub święceliną. Aby ją przygotować należało pokroić jajka ugotowane na twardo, kiełbasę, ewentualnie inne wędliny, wymieszać, zaprawić tartym chrzanem i zalać kwaśnym mlekiem, maślanką lub serwatką. Spożywano jąz chlebem.