Wiele źródeł podaje, że słowo “emotikon” pochodzi od angielskich wyrazów emotion i icon. Błąd! Nazwa ta powstała w połączeniu emotion i console, w skrócie con. (konsola, klawiatura). Dlatego tylko forma emotikon (nie emotikona) jest po polsku, poprawna językowo. Również można przyjąć, że emotikony wcale nie powstały w erze komputerów. Mało, kto wie, że pierwszy znaczek :-) pojawił 30 marca 1881 roku w satyrycznym magazynie „Puck”. Profesor Scott Fahlaman pierwszy raz użył komputerowego emotikona 19 września 1982 o godzinie 11.44. Stąd właśnie, na tę datę przypada święto tych minek.

Obecnie większość komunikatorów zamienia typograficzne znaki, na kolorowe obrazki buziek. Powstają coraz bardziej wymyślne grafiki.

W pierwotnym zamyśle emotki powstały, aby ułatwić w wirtualnej komunikacji przekazywanie emocji. Psychologowie twierdzą, że używanie tych znaczków ma dobry wpływ na budowanie znajomości on-line. Odwzajemnianie uśmieszków budzi bardzo pozytywne emocje odbiorcy. Wstawienie prostej, graficznej buźki :D jest o wiele prostsze niż napisanie np. “Och, jaka jestem zadowolona!” czy “Bardzo się cieszę.”

Warto pamiętać, że buziek można używać tylko w prywatnej korespondencji. Użycie emotikonów w smsie do szefa, e-mailu do profesora, nauczycielki czy urzędu może zostać odebrane jak spouchwalanie się czy niepowagę.

A których emotek Ty najczęściej używasz? Zachęcamy do zapisania w komentarzu. :)