Wszystkie dzieci, na całym świecie są takie same-

lubią skakać na jednej nodze i lubią zanudzać mamę.

Wszystkie dzieci, na całym świecie śpiewają wesołe piosenki

i byle kamyk i byle szkiełko biorą jak skarb do ręki.

Podobno dzieci na całym świecie bywają niegrzeczne czasem,

lecz to nie u nas, nie w naszym mieście- lecz gdzieś za górą, z lasem.

Jest taki zwyczaj już od stuleci, że ludziom dorosłym

życzy się zwykle pociechy z dzieci.

- Pociechy z córki! Pociechy z syna!- życzymy tacie przy imieninach.

Mama dostaje piękne laurki: - Pociechy z syna! Pociechy z córki!

Dziadkom się życzy pociechy z wnucząt, nauczycielom- z tych, których uczą.

Jak Polska długa, hasło w kraj leci: - Pociechy z dzieci! Pociechy z dzieci!

Trafia to hasło pod wszystkie strzechy.

A dzieciom, to nikt nigdy nie życzy z dorosłych pociechy... 

Czego życzyć dzieciom w Dniu Dziecka?

Czarnych kotów na białych przypieckach.

Burych kotów- a może i białych... Byleby były. I byle mruczały.

Życzę także niskich okien ze słonecznym, zielonym widokiem.

A nad oknem- gałęzi kasztana, żeby kos miał gdzie śpiewać od rana.

Życzę rzeki i piasku przy rzece, na wspaniałe, piaskowe fortece,

i poziomek w leśnych kotlinach, drzew, na które dobrze się wspinać.

Życzę także wam koca, niekoca, który sny wam przynosi po nocach.

Taki koc spełnia wszystkie życzenia: to się w okręt, to w wyspę przemienia...

Bywa też latającym dywanem, by się znów stać kocem nad ranem.

I co jeszcze?

Już chyba niewiele:

Śmiechu w domu i lodów w niedzielę.

I przyjaciół najlepszych na świecie

i wszystkiego, wszystkiego co chcecie!