Potrzebę wprowadzenia tematyki oszczędności

do szkolnych programów nauczania postulowano

w Polsce już w XVIII wieku, m.in. w materiałach

utworzonej w 1773 r. Komisji Edukacji Narodowej,

pierwszego w Europie nowożytnego Ministerstwa Oświaty.

Do idei uzupełnienia programów szkolnych o zagadnienia

dotyczące oszczędności i racjonalnego gospodarowania

pieniędzmi powrócono kilka lat

po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.

W 1925 r. Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia

Publicznego Stanisław Grabski wydał okólnik głoszący,

że dzieci i młodzież należy uczyć umiejętności i zasad

oszczędzania pieniędzy. Nauka miała być realizowana

poprzez system szkolnych kas oszczędności.

Pierwsze kasy szkolne, w których uczniowie mogli gromadzić

swoje kieszonkowe, powstały w Europie Zachodniej

i Stanach Zjednoczonych pod koniec XIX w.

Na ziemiach polskich idea SKO rozwijała się głównie

w zaborze austriackim.  Po odzyskaniu niepodległości,

dzięki okólnikowi Grabskiego,

tworzenie SKO zostało uregulowane prawnie.

W styczniu 1935 r. szkolne kasy oszczędności

zostały oddane pod kuratelę Pocztowej Kasy Oszczędności

(dzisiejszego PKO Banku Polskiego), największej

instytucji oszczędnościowej II RP.

Okólnik z 1935 r. dotyczący organizowania szkolnych kas oszczędności

w oparciu o Pocztową Kasę Oszczędności

źródło: http://www.pkobp.pl/80-lat-sko/historia-sko-pko-banku-polskiego/do-1939-r/

W roku szkolnym 1934/1935 r. do SKO organizowanych

przez PKO przystąpiło ponad 5,5 tys. szkół,

a książeczki oszczędnościowe otworzyło prawie 0,5 mln uczniów.

Do wybuchu II wojny SKO działało w blisko 14 tysiącach

szkół i skupiało ponad milion uczniów.

Prowadzenie SKO traktowane było jako ważny element

edukacji społecznej w rodzącej się po latach

zaborów państwowości polskiej.

Zdjęcie przedstawiające dzieci oszczędzające w SKO w szkole podstawowej

im. prezydenta Ignacego Mościckiego w Kowlu (fotografia: Narodowe Archiwum Cyfrowe)

źródło: http://www.pkobp.pl/80-lat-sko/historia-sko-pko-banku-polskiego/do-1939-r/

Od samego początku PKO wspierała działania szkół

uczestniczących w SKO oraz pracujących w nich nauczycieli.

Do szkół przekazywane były materiały dydaktyczne,

poradniki dla nauczycieli, czasopisma dla młodzieży

(„Młody Obywatel”), a ponadto PKO organizowała

konkursy z atrakcyjnymi nagrodami finansowymi i rzeczowymi.

Okładka pierwszego numeru „Młodego Obywatela” (zbiory Przemysława Wiśniewskiego)

żródło: http://www.pkobp.pl/80-lat-sko/historia-sko-pko-banku-polskiego/do-1939-r/

Dynamiczny rozwój SKO został zahamowany wraz z wybuchem II wojny światowej.