W ZADUMIE I CISZY

Czasem odchodzą nasze anioły... I nagle w miejscu staje czas...

A z nimi cząstka nas odchodzi i wielki smutek marszczy twarz!

Czasem na chwilę gaśnie słońce Duszę wypełnia gęsty mrok.

Nikną nadzieje i marzenia i w pustce ginie tęsknoty wzrok!

Czasem odchodzą dobrzy ludzie, co nam pomogli w życiu wiele.

I próżno wtedy pytać Boga czemu odchodzą przyjaciele !

Lecz Oni ciągle przecież żywi nadal wytrwale są wśród nas.

Ich dusze przy nas pozostały, tylko ich ciała zabrał czas...

Zatrzymaj się...

Pomyśl...

"Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą"