Nasi "eskaowicze" uwijali się jak mrówki, aby wykonać dostateczną liczbę kartek walentynkowych. Ale mimo ogromu pracy, na ich twarzach niezawodnie gościł uśmiech.

Dla osłody tego dnia Pan Walenty mógł również ufundować swojej wybrance ciastko z serduszkiem, albo nawet całe ciasto z odpowiednim wyznaniem.

Nasi nauczyciele także skorzystali z tej oferty. Może ta odrobina słodyczy sprawiła, że tego dnia jakoś łagodniej na nas patrzeli?

Nie omieszkaliśmy z walentynkowymi słodkościami wpaść do gabinetu dyrekcji, sekretariatu czy kuchni. Jak widać od razu poprawiły się Paniom humory.

Kartki sprzedawały się w zawrotnym tempie. Kupujący nie mogli narzekać na brak wyboru, choć niektórzy próbowali się targować, jednak z obawy, aby

walentynki nie przechwycił ktoś inny, szybko dobijali targu.

Kartki oczywiście zebrali nasi "listonosze". Potem posegregowali liściki według klas i przekazali adresatom.

Jak widać  udało się nam trochę zarobić. Jeśli ktoś ma ochotę może policzyć, życzymy szybkiego rozwiązania zagadki.