Wojna się skończyła. Seminarium wychodzi z ukrycia. Jest znów częścią Wydziału Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tam Karol Wojtyła kończy III i IV rok studiów. W tym czasie debiutuje jako poeta wydając poemat „Pieśń o Bogu ukrytym”. Jak zawsze otrzymuje najlepsze noty. Na 26 egzaminów z 19 otrzymuje najwyższą notę celujący, z sześciu bardzo dobry, jedynie z psychologii – dobry. Od kwietnia 1945 roku do sierpnia 1946 roku pracuje na uczelni jako asystent – prowadzi seminaria z historii dogmatu.

1 listopada 1946 roku książę metropolita kardynał Sapieha osobiście wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza. W Dzień Zaduszny świeżo upieczony ksiądz odprawił Mszę świętą prymicyjną w Krypcie św. Leonarda na Wawelu. Ponieważ tego dnia mógł odprawić trzy Msze Św.: pierwszą odprawił za dusze rodziców i brata, drugą – za wszystkich zmarłych, trzecią – w intencji wyznaczonej przez Ojca Świętego. 11 listopada udzielił pierwszego chrztu. W księdze parafialnej kościoła św. Anny napisano, że córkę państwa Kwiatkowskich, Monikę Katarzynę ochrzcił Carolus Wojtyła Neopresbyter. Cztery dni później 26 letni ksiądz Karol Wojtyła wraz z zaprzyjaźnionym klerykiem Stanisławem Starowieyskim jedzie pociągiem do Paryża, by stamtąd udać się wprost do Rzymu i tam kontynuować studia. Młody ksiądz każdą wolną od nauki chwilę poświęca na zwiedzanie miasta i okolicy. Studiuje na dominikańskim uniwersytecie Angelikum. Po zdaniu wszystkich egzaminów wakacje spędza we Francji, Holandii i Belgii, gdzie styka się ze środowiskiem polonijnych robotników. W czerwcu 1948 broni pracy doktorskiej. Następnie wraca ze studiów do Polski. Od 28 lipca 1948 Wojtyła przybywa do Niegowici, pierwszej przydzielonej mu parafii. Parafia obejmowała 13 biednych wiosek. Sama Niegowić miała wówczas 200 mieszkańców, żyjących w większości w wylepionych gliną chałupach. Zamieszkał w skromnym domku zwanym wikarówką. W sąsiednim pokoju mieszkał drugi wikariusz, ksiądz Kazimierz Ciuba. Do obowiązków wikarego należało nauczanie religii w czterech wioskach wokół Niegowici, odprawianie porannej Mszy Św., udzielanie sakramentów, odwiedzanie chorych i chodzenie po kolędzie. Poproszony o pomoc, nigdy jej nie odmawiał. Niektórzy pamiętają go jak z radością kopał rowy, czy młócił zboże. W dniu 17 sierpnia 1949 zostaje przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Poza codzienną posługą duszpasterską ksiądz Karol poświęcił się pracy wśród studentów. Szybko nawiązał z nimi kontakt, ujmując ich swoją młodością, taktem, pogodnym usposobieniem i poczuciem humoru. Uznał, że młodzież potrzebuje go także poza kościołem, dlatego zrodził mu się pomysł wspólnego wędrowania. Początkowo były to wypady górskie w pobliskie Gorce i Beskidy, potem dalej – w Bieszczady, a później także dłuższe spływy kajakowe po Pojezierzu Kaszubskim czy Mazurach. Ponieważ w tamtych czasach księża nie mogli zajmować się pracą z młodzieżą poza kościołem, ksiądz Karol podczas tych turystycznych wypraw nie nosił sutanny, tylko ubierał się w skromny sportowy strój. Dla niepoznaki, żeby nie mieć problemów z milicją, młodzi przyjaciele zaczęli nazywać go Wujkiem. Turystyczne eskapady grupy Wojtyły miały swój rytuał. Każdy dzień rozpoczynała Msza Św., odprawiana na polowym ołtarzu, skleconym naprędce z najprzeróżniejszych elementów – kilku desek lub odwróconych kajaków, potem wyruszano w drogę. W maju 1950 ukazuje się cykl poetycki Wojtyły, „Pieśń o blasku wody”, opublikowany pod pseudonimem Andrzej Jawień w „Tygodniku Powszechnym”.

23 lipca 1951 w wieku 84 lat umiera książę metropolita krakowski, kard. Adam Stefan Sapieha, największy mistrz ks. Wojtyły, uwielbiany przez społeczność Krakowa. Od 1 września 1951 arcybiskup Eugeniusz Baziak udziela księdzu Wojtyle urlopu naukowego na przygotowanie rozprawy habilitacyjnej. Pozostając nadal duszpasterzem akademickim u św. Floriana odprawia Msze święte w kościele św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu, a mieszka przy ul. Kanoniczej 19. W październiku 1953 rozpoczyna wykłady z etyki społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadzi wykłady dla studentów trzech seminariów (krakowskiego, śląskiego i częstochowskiego). Ksiądz Wojtyła wykłada dla słuchaczy IV i V roku katolicką etykę społeczną. 12 października 1954 ksiądz doktor habilitowany Karol Wojtyła zostaje zatrudniony na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim [KUL]. Mieszkał jednak nadal w Krakowie, z którego dojeżdżał 12 godzin pociągiem nieustannie się modląc i czytając. 4 lipca 1958 roku ks. Karol Wojtyła został mianowany przez papieża Piusa XII biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej i zostaje najmłodszym członkiem Episkopatu Polski. Uroczystą sakrę biskupią Karol Wojtyła otrzymał 28 września 1958 roku, w święto św. Wacława, w katedrze wawelskiej. Jego konsekratorami (czyli biskupami udzielającymi święceń) byli: arcybiskup Eugeniusz Baziak, biskup opolski Franciszek Jop oraz arcybiskup Bolesław Kominek, metropolita wrocławski. Biskup Wojtyła pastorał otrzymał w darze od parafian z Wadowic, mitrę od zakonu benedyktynów z Tyńca, nową sutannę biskupią od ks. Ferdynanda Machaya. Za dewizę biskupią obrał sobie słowa „Totus Tuus” – cały Twój. Obciążony dodatkowymi zajęciami na poważnym stanowisku, pracy naukowej mógł poświęcać coraz mniej czasu. Mimo to, w 1960 roku ukazała się jedna z najważniejszych prac Karola Wojtyły: „Miłość i odpowiedzialność”. Dwa lata później wydaje kolejną ważną pracę „Osoba i czyn” Po śmierci arcybiskupa Eugeniusza Baziaka Wojtyła zostaje wikariuszem kapitulnym, czyli tymczasowym zarządcą archidiecezji krakowskiej. Nie przestawał jednak wędrować. Ks. Karol Wojtyła góry miał niejako we krwi. Przemierzał je od najmłodszych lat – z ojcem chodził w Beskidy i Tatry. Ojciec pokazał mu przyrodę, uwrażliwił na jej piękno, nauczył rozpoznawać ptaki, drzewa, kwiaty. Anegdota głosi, że już jako kardynał, pomagał góralom znosić gałęzie na ognisko. Gdy ułożono stos, miał go podpalić, zgodnie z tradycją, tylko jedną zapałka. Gdy mu się to udała, baca ponoć rzekł: ”Widzi mi się, ze nos kardynał Łojcem Świntym zostanie”. Inna pasją przyszłego papieża były narty. Często z ks. Styczniem wybierali się w Tatry. Najpierw wspinali się po zboczu, by osiągnąwszy szczyt szusować w dolinę. Był bardzo dobrym narciarzem, jeździł pewnie, dobrze technicznie, pokonanie wszystkich trudności terenu przychodziło mu łatwo. Jeździł wszak od młodości – początkowo na deskach przyczepionych wprost do butów, potem na prawdziwych nartach, otrzymanych od ojca za wzorowe wynikli w gimnazjum. Inną pasją Karola Wojtyły było pływanie. Od połowy lat 50, część wakacji spędzał w kajaku. Spływał Brdą w Borach Tucholskich, potem Drwą, później Czarną Hańczą na Pojezierze Augustowskie.

Jesienią 1962 roku biskup Wojtyła wyjechał wraz z dziesięcioma polskimi biskupami do Rzymu na otwarcie pierwszej sesji Soboru Watykańskiego II. Biskup Wojtyła wypowiada się tam na temat reformy liturgicznej. Zabiera głos w czasie soborowej debaty o Objawieniu. W czerwcu 1963 umiera Jan XXIII, a 21 czerwca jego miejsce zajmuje papież Paweł VI. 30 grudnia tegoż roku papież Paweł VI mianuje Wojtyłę arcybiskupem metropolitą krakowskim. Od stycznia do kwietnia 1965 arcybiskup Wojtyła pracuje w Ariccia i Rzymie w podkomisji przygotowującej soborowy dokument „O Kościele w świecie współczesnym”.

26 czerwca 1967 abp Karol Wojtyła zostaje kreowany kardynałem przez papieża Pawła VI. Kardynalski ingres do katedry na Wawelu metropolita krakowski odbył 9 lipca 1967 roku. Jak każdy kardynał otrzymał w Rzymie tzw. kościół tytularny. Był w nim kościółek św Cezarego Męczennika. Zaglądał do niego często z racji swoich licznych obowiązków w Rzymie. Był bowiem członkiem czterech kongregacji: do spraw Duchowieństwa, Wychowania Katolickiego, Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz Kościołów Wschodnich.

6 sierpnia 1978 r. w Castel Gandolfo umiera Paweł VI, a 12 sierpnia zostaje pochowany w Bazylice św. Piotra.

W dniu 26 sierpnia 1978 roku kolegium kardynalskie wybiera na papieża kard. Albino Lucianiego, który przybiera bezprecedensowe podwójne imię Jan Paweł I i odmawia włożenia tiary papieskiej podczas Mszy inauguracyjnej 3 września. 29 września 1978 roku tuż po godzinie 5 rano siostra Wincenta znalazła papieża Jana Pawła I martwego w jego sypialni. Zmarł po 33 dniach urzędowania. Po pogrzebie, który odbył się 4 października, nastąpił dziesięciodniowy okres poprzedzający kolejne konklawe. Na konklawe przybył także kard. Wojtyła jako jeden z 111 kardynałów mających wybrać nowego papieża. I stało się…16 października 1978 roku o godzinie 18:18 z komina nad Kaplicą Sykstyńską pojawił się biały dym…

Pytania do II części:

1. Kiedy Karol Wojtyła przyjął święcenia kapłańskie?

2. Kto wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza?

3. Kiedy ksiądz Karol Wojtyła wyjechał do Paryża?

4. Z kim ksiądz Karol Wojtyła wyjechał do Paryża i Rzymu?

5. Na jakim uniwersytecie w Rzymie studiował Ksiądz Wojtyła?

6. W jakiej parafii pracował bezpośrednio po powrocie z Rzymu?

7. Ile wiosek obejmowała parafia w Niegowici?

8. Kiedy ksiądz Wojtyła został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie?

9. W jaki sposób ksiądz Wojtyła ujął młodzież i studentów?

10. Jaki przedmiot wykładał ks. Karol Wojtyła na Uniwersytecie Jagiellońskim?

11. Kiedy ksiądz Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym?

12. Jaki papież mianował ks. Karola Wojtyłę biskupem pomocniczym?

13. Od kogo biskup Wojtyła otrzymał pastorał?

14. Co było pasją Karola Wojtyły?

15. Kiedy zastał otwarty Sobór Watykański II?

16. Kiedy Karol Wojtyłą został  mianowany arcybiskupem krakowskim? Podaj dokładną datę.

17. Kiedy został mianowany kardynałem? Podaj dokładną datę.

18. Kiedy Karol Wojtyła zostaje wybrany papieżem? Podaj dokładną datę.

19. Jaką średnią ocen otrzymał Karol Wojtyła z 26 egzaminów? Zapisz obliczenia i wynik zaokrąglij do części setnych.

20. Ile ma lat gdy broni pracy doktorskiej? Zapisz odpowiednie działanie.

21. W który roku urodził się Adam Stefan Sapieha? Zapisz odpowiednie działanie.

22. Ile ma lat, gdy zostaje mianowany biskupem pomocniczym? Zapisz odpowiednie działanie.

Miłej lektury :)