Konkurs JP II 2014 roku cz. III

Ojciec Święty naucza poprzez wydawanie różnego rodzaju dokumentów:

Encykliki są to urzędowe, najważniejsze oficjalne pisma papieskie, skierowane do całego Kościoła lub grupy wiernych (np. w jednym kraju czy regionie) w jakiejś sprawie istotnej dla Kościoła lub świata.
Ich tytuły – przeważnie dwuwyrazowe i po łacinie – pochodzą od pierwszych słów danego dokumentu.
Jan Paweł II ogłosił w ciągu swojego pontyfikatu 14 encyklik. To właśnie w encyklikach Jan Paweł II dał syntezę swego nauczania. Pisał w nich nie tylko o sprawach wiary, ale także najważniejszych problemach współczesnego świata.

Adhortacje apostolskie są to dokumenty, będące zazwyczaj podsumowaniem Synodu Biskupów, czyli międzynarodowego zgromadzenia hierarchów kościelnych z całego świata lub z określonego regionu. Jan Paweł II ogłosił 10 adhortacji apostolskich.

Kolejną formą nauczenia są orędzia (wystosowywane przez papieża z okazji różnych ważnych wydarzeń lub ich rocznic) oraz Listy apostolskie.

Cierpienie w życiu Jana Pawła II.

Wielu lekarzy i komentatorów pontyfikatu podkreśla, że tylko człowiek o żelaznym organizmie, niewyobrażalnie silnej woli i żarliwej wierze mógł przetrwać tak ogromne obciążenie pracą, przezwyciężyć straszne skutki zamachu i wiele chorób.

W środę 13 maja 1981r. Mehmet Ali Agca dwukrotnie strzelił do Jana Pawła II, raniąc go w jamę brzuszną, prawy łokieć i wskazujący palec prawej ręki. Podczas operacji w klinice Gemelli okazało się, że żaden z ważnych dla życia organów nie został naruszony. Kula przeszła o kilka milimetrów od tętnicy głównej. Do dziś nie wiadomo dokładnie, kto obawiał się Jana Pawła II aż do tego stopnia, że chciał jego śmierci.

Rekonwalescencja przebiegała pomyślnie i już 3 czerwca Ojciec Święty mógł wrócić do Watykanu. Zamachowiec, Mehmet Ali Agca został natychmiast zatrzymany dzięki bohaterskiej zakonnicy, która tuż po strzale rzuciła się na napastnika i uniemożliwiła mu ucieczkę.

17 lipca 1992r. po powrocie z Afryki, Papież trafił znowu do szpitala. Miał wtedy 72 lata. Tym razem z powodu nowotworu jelita.

11 listopada 1993r. Jan Paweł II podczas audiencji potknął się i upadł, co spowodowało uszkodzenie prawego barku. Po kolejnym upadku – w łazience 28 kwietnia 1994r. konieczne okazało się zastąpienie endoprotezą szyjki prawej kości udowej. W tym samym roku po raz pierwszy komentatorzy zwrócili uwagę na drżenie lewej ręki, zgarbioną sylwetkę i problemy z mimiką. We wrześniu 1997r. rzecznik Stolicy Apostolskiej Joaquin Navarro – Valls, po raz pierwszy nazwał po imieniu niszczącą papieża chorobę. Była nią choroba Parkinsona – stopniowo osłabiająca fizycznie, odbierająca władzę nad ciałem. Papież, choć nieustannie zmagał się z rozmaitymi chorobami, nigdy nie dawał za wygraną. Podkreślał godność ludzkiego cierpienia i odnosił je do męki Pana Jezusa. Jan Paweł II otaczał szczególną troską i modlitwą ludzi chorych, niepełnosprawnych i biednych. Uczył, że należy pomagać słabszym i pokrzywdzonym przez los. Jako wzór godny do naśladowania papież wskazywał Matkę Teresę z Kalkuty. Poświęciła ona życie niesieniu pomocy chorym i umierającym, odrzuconym przez innych. Wraz ze swymi misjonarkami zakładała szpitale, przytułki i sierocińce. Jan Paweł II i Matka Teresa żyli w wielkiej przyjaźni i darzyli się wzajemnym szacunkiem.

Niestety z biegiem lat Jan Paweł II stawał się coraz słabszy. Postępująca choroba Parkinsona sprawiała, że miał problemy z mówieniem i poruszaniem się. Swoją starość i słabość przyjmował jednak z pokorą i uśmiechem. Ostatnia walka o życie Ojca Świętego trwała trzy dni. Stan zdrowia Jana Pawła II gwałtownie się pogorszył wieczorem w czwartek 31 marca.

Uszanowano wolę Papieża, który chciał pozostać w domu. Podczas Mszy przy jego łożu, którą Jan Paweł II koncelebrował z przymkniętymi oczyma, kardynał Marian Jaworski udzielił mu sakramentu namaszczenia. Cały świat zastygł w oczekiwaniu na wieści z Watykanu. Miliony ludzi gromadziły się w kościołach, na ulicach i placach, aby modlić się za zdrowie Ojca Świętego. Niestety wieści docierające z Watykanu nie pozostawały cienia nadziei – Ojciec Święty był umierający. 2 kwietnia, w dniu śmierci, około godziny 15:30 bardzo słabym głosem papież powiedział: „Pozwólcie mi iść do domu Ojca”. Papież Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21:37. Cały świat zamarł w milczeniu.

13 maja 2005 papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne.

12 stycznia 2011 komisja Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych zaaprobowała cud za wstawiennictwem Jana Pawła II mający polegać na uzdrowieniu francuskiej zakonnicy.

1 maja 2011 ok. godz. 10:40 nastąpiła beatyfikacja Jana Pawła II podczas uroczystej mszy świętej na placu Św. Piotra w Rzymie.

Jan Paweł II został kanonizowany (czyli ogłoszony świętym) w niedzielę 27 kwietnia 2014r. Tego samego dnia kanonizowany został również papież Jan XXIII.

Oto kilka informacji o tym świętym papieżu:

Urodził się we Włoszech 25 listopada 1881 r. jako Angelo Giuseppe Roncalli, w biednej rodzinie chłopskiej. Jego matka była osobą bardzo religijną. Urodziła 11 dzieci, z których Angelo przyszedł na świat jako czwarty. Charakteryzowała go niezwykła dobroć, ciepło i pogoda ducha.
Mając 12 lat wstąpił do niższego seminarium duchownego w Bergamo. W 1902 roku przerwał naukę na rok, żeby odbyć służbę wojskową. 10 sierpnia 1904 r. przyjął święcenia kapłańskie. Jako młodemu księdzu powierzono mu funkcję sekretarza biskupa Bergamo. Pełnił funkcję kolejno: apostolskiego delegata w Bułgarii, w Turcji i Grecji oraz nuncjusza apostolskiego w Paryżu.
W 1953 roku Angelo Roncalli został mianowany kardynałem i patriarchą Wenecji.
W 1958 roku, po śmierci Piusa XII, podczas trzydniowego konklawe, kard. Roncalli został wybrany papieżem. Angelo Roncalli przyjął wybór konklawe, a wraz z nim imię Jana XXIII. Przez zebranych na konklawe biskupów był traktowany jako "papież przejściowy". Jan XXIII jako papież podbił serca wiernych. Przez ludzi zapamiętany został jako papież, który zawsze się uśmiechał, a przede wszystkim jako papież, który zwołał Sobór Watykański II i na zawsze zmienił historię Kościoła.
Jan XXIII ogłosił osiem encyklik, z których najważniejsze to "Mater et Magistra" oraz"Pacem in terris". 3 czerwca 1963 roku, o godzinie 19:49 Jan XXIII zmarł. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Nie mam innej woli, jak tylko wolę Boga”.