27 czerwca 1978 roku pierwszy Polak – major Mirosław Hermaszewski – poleciał w kosmos. Lot odbył się na pokładzie radzieckiego statku Sojuz 30 i trwał niemal 8 dni. Tym samym 34 lata temu Polska stała się kolejnym Państwem, które wysłało swojego obywatela w kosmos. głos48

Maria Konopnicka (1842-1910) - poetka, nowelistka, publicystka, pseudonim Jan Sawa.

Maria z Wasiłkowskich Konopnicka urodziła się 23 maja 1842 r. w Suwałkach. Dzieciństwo i młodość spędziła w Kaliszu. W latach 1855-1856 uczyła się na pensji u sióstr sakramentek w Warszawie. Tam poznała Elizę Orzeszkową. W 1862 r. poślubiła Jana Jarosława Konopnickiego i zamieszkała w Majątku Bronów.

Po powstaniu styczniowym poetka wyjechała do Drezna, gdzie podjęła intensywna pracę samokształceniową. Wróciła do kraju w 1865 r. Konopniccy sprzedali zadłużony majątek Bronów i wzięli w dzierżawę folwark Gubin. Małżeństwo Marii Konopnickiej rozpadło się w 1877 r. Wtedy wyjechała do Warszawy z sześciorgiem dzieci. W stolicy pracowała jako nauczycielka, publikowała. Debiutowała w 1876 r. cyklem poetyckim ,,W Górach". Od 1878 r. brała udział w akcjach społecznych - Czytelnia dla Kobiet, Koło Oświaty Ludowej.

W latach 1884-1886 Maria Konopnicka redagowała pismo dla kobiet ,,Świt". Po 1890r. przebywała w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i we Włoszech. Utrzymywała kontakt z krajem. Na dwudziestopięciolecie pracy pisarskiej otrzymała w darze narodowym dworek w Żarnowcu pod Krosnem. Nie rezygnowała z pracy społecznej. W Warszawie wraz z innymi działaczkami organizowała pomoc dla uwięzionych i ich rodzin.

Maria Konopnicka zmarła 8 października 1810 r. w sanatorium we Lwowie.

Najbardziej znane utwory:

cykle liryczne: "Wieczorne pieśni", "Na fujarce", "Z łąk i pól", "Po rosie", "Linie i dźwięk", "Italia";

epos: "Pan Balcer w Brazylii";

nowele: "Mendel Gdański", "Nasza szkapa", "Miłosierdzie gminy";

utwory dla dzieci: "O krasnoludkach i sierotce Marysi", "O Janku Wędrowniczku", "Na jagody".

Maria Konopnicka (1842-1910) - poetka, nowelistka, publicystka, pseudonim Jan Sawa.

Maria z Wasiłkowskich Konopnicka urodziła się 23 maja 1842 r. w Suwałkach. Dzieciństwo i młodość spędziła w Kaliszu. W latach 1855-1856 uczyła się na pensji u sióstr sakramentek w Warszawie. Tam poznała Elizę Orzeszkową. W 1862 r. poślubiła Jana Jarosława Konopnickiego i zamieszkała w Majątku Bronów.

Po powstaniu styczniowym poetka wyjechała do Drezna, gdzie podjęła intensywna pracę samokształceniową. Wróciła do kraju w 1865 r. Konopniccy sprzedali zadłużony majątek Bronów i wzięli w dzierżawę folwark Gubin. Małżeństwo Marii Konopnickiej rozpadło się w 1877 r. Wtedy wyjechała do Warszawy z sześciorgiem dzieci. W stolicy pracowała jako nauczycielka, publikowała. Debiutowała w 1876 r. cyklem poetyckim ,,W Górach". Od 1878 r. brała udział w akcjach społecznych - Czytelnia dla Kobiet, Koło Oświaty Ludowej.

W latach 1884-1886 Maria Konopnicka redagowała pismo dla kobiet ,,Świt". Po 1890r. przebywała w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i we Włoszech. Utrzymywała kontakt z krajem. Na dwudziestopięciolecie pracy pisarskiej otrzymała w darze narodowym dworek w Żarnowcu pod Krosnem. Nie rezygnowała z pracy społecznej. W Warszawie wraz z innymi działaczkami organizowała pomoc dla uwięzionych i ich rodzin.

Maria Konopnicka zmarła 8 października 1810 r. w sanatorium we Lwowie.

Najbardziej znane utwory:

cykle liryczne: "Wieczorne pieśni", "Na fujarce", "Z łąk i pól", "Po rosie", "Linie i dźwięk", "Italia";

epos: "Pan Balcer w Brazylii";

nowele: "Mendel Gdański", "Nasza szkapa", "Miłosierdzie gminy";

utwory dla dzieci: "O krasnoludkach i sierotce Marysi", "O Janku Wędrowniczku", "Na jagody".

Międzynarodowy Dzień Dziecka i Powszechny Dzień Dziecka – święto dzieci obchodzone corocznie w wielu krajach.

Spis treści
[ukryj] 1 W Polsce
2 Na świecie
3 Święta pokrewne 3.1 Międzynarodowy Dzień Dzieci-Żołnierzy (12 lutego)
3.2 Międzynarodowy Dzień Dzieci Ulicy (12 kwietnia)
3.3 Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego (25 maja)
3.4 Dzień Dzieci Będących Ofiarami Agresji (4 czerwca)
3.5 Światowy Dzień Sprzeciwu wobec Pracy Dzieci (12 czerwca)
3.6 Dzień Dziecka Afrykańskiego (16 czerwca)
3.7 Dzień Pamięci Dzieci Nienarodzonych i Zmarłych (15 października)
3.8 Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy Wobec Dzieci (19 listopada)

4 Zobacz też
5 Uwagi
6 Przypisy

Między narodowy dzień dziecka.

W Polsce (jak również w innych krajach dawnego bloku socjalistycznego, jak Rosja, Chiny, Czechy, Słowacja, Ukraina, Rumunia, Bułgaria, wschodnie landy Niemiec, Kuba) Dzień Dziecka obchodzony jest od roku 1950 w dniu 1 czerwca. Po raz pierwszy zorganizowano go w związku z akcją zbierania podpisów pod Apelem sztokholmskim. Od 1952 r. stało się świętem stałym. Jego inicjatorem jest organizacja zwana International Union for Protection of Childhood, której celem było zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom z całego świata .Od roku 1994 tego dnia w Warszawie obraduje Sejm Dzieci i Młodzieży.

Z okazji Dnia Dziecka w szkołach często obchodzony jest dzień sportu; np. poprzez organizowanie rozgrywek międzyklasowych

Dar Pomorza – trzymasztowy żaglowiec szkolny zakupiony przez społeczeństwo Pomorza w 1929 dla Szkoły Morskiej w Gdyni.

XXII Letnie Igrzyska Olimpijskie rozgrywane były w Moskwie w dniach 19 lipca–3 sierpnia 1980. W zawodach olimpijskich udział brało 5217 sportowców, z czego ponad 1/5 stanowiły kobiety.

1979 - Międzynarodowy Rok Dziecka ang. International Year of The Child - rok proklamowany podczas 31 sesji Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych 21 grudnia 1976 roku. Decyzję podjęto uchwałą nr A/RES/31/169.

Międzynarodowy Rok Dziecka był impulsem do przygotowania narodowych i lokalnych programów działania skierowanych dla dzieci i w związku z zaspokojeniem ich potrzeb. W uchwale państwa ONZ zachęcano do współpracy z organizacjami rządowymi, pozarządowymi, sektorem prywatnym i innymi podmiotami gospodarczymi do podjęcia działań zmierzających ku zwiększeniu dostępu dzieci szczególnie w krajach rozwijających się do odpowiedniej opieki zdrowotnej, edukacji i bezpiecznego wypoczynku.

W trakcie trwania Międzynarodowego Roku Dziecka Sekretarz Generalny ONZ Kurt Waldheim w 1979 roku nadał Orderowi Uśmiechu rangę międzynarodowego odznaczenia.

W Polsce w ramach Międzynarodowego Roku Dziecka Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze ustanowiło pierwszą odznakę skierowaną do najmłodszych turystów. Dwustopniowa Odznaka Turystyki Pieszej Siedmiomilowe Buty przeznaczona jest dla dzieci, które nie ukończyły 10 roku życia. Odznakę można zdobywać nieprzerwanie od 1 czerwca 1979 r.

1975 - Międzynarodowy Rok Kobiet.
Międzynarodowy Rok ONZ – międzynarodowe lata, dekady projektowane każdorazowo przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w celu przyciągnięcia uwagi do wybranych kwestii o międzynarodowym znaczeniu. Używając symboliki, zwłaszcza specjalnie zaprojektowanego logo, oraz infrastruktury Narodów Zjednoczonych, ONZ koordynuje przebieg obchodów na skalę światową, będąc katalizatorem zmian w istotnych dla świata kwestiach.

Zazwyczaj, specjalnie wyznaczona dla danego Roku, agencja prezentuje w następnym roku pisemny raport podsumowujący działania i wydarzenia, które miały miejsce na całym świecie pod auspicjami Międzynarodowego Roku, oraz przygotowuje rekomendacje na przyszłość.

Pozdrawiam i głos 38000 i 15 na polubienie wpisu zostawiam.

Ale stare monety, niektóre mam w domu

Od 1981 do 1983 był formalnym członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. W tym czasie odbywał studia w Moskwie i do Rady został włączony bez swojej wiedzy. 13 grudnia 1981 na rozkaz wojskowy przybył do Warszawy, lecz po dwóch tygodniach zwolniono go na dalsze studia. W 1983 został wybrany na wiceprzewodniczącego Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W latach czerwiec 1987–1990 był komendantem Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. 12 października 1988 otrzymał awans na generała brygady. W latach 1991–1992 był zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej i szefem bezpieczeństwa lotów WLiOP w latach 1992–1995. Od 1995 inspektorem ds. Sił Powietrznych w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. W latach 1983-(21 maja) - 1989-(24 czerwca) prezes Polskiego Towarzystwa Astronautycznego, w 1998- 2000 przewodniczący Krajowej Rady Lotnictwa.

W 2001 wystartował bez powodzenia w wyborach do Senatu RP z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej – Unii Pracy, zaś w 2005 z identycznym skutkiem kandydował w wyborach do Sejmu z listy SLD (został wcześniej członkiem tej partii). Od 2002 do 2006 zasiadał z ramienia tej partii w sejmiku mazowieckim.

Jest członkiem Komitetu Wykonawczego Stowarzyszenia Kosmonautów i Astronautów Świata, członkiem Kapituły medalu Akademii Polskiego Sukcesu. Od 1979 roku członkiem Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN. Założyciel i aktywny członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Uczestników Lotów Kosmicznych (ASE); w 1996-2000 i od 2006 do chwili obecnej członek komitetu wykonawczego ASE.

W czasie 40-letniej służby latał na różnych typach szybowców i samolotów o napędzie tłokowym, a przede wszystkim na samolotach odrzutowych typu MiG-15, MiG-17 i MiG-21 oraz na PZL TS-11 „Iskra” i PZL-130 „Orlik”. Wykonywał loty zapoznawcze na samolotach bojowych innych państw m.in. na F-16, F-18, Mirage 2005, Su-27. Lot pożegnalny odbył 5 października 2005 roku na pokładzie myśliwca MiG-29UB. Łącznie w powietrzu spędził za sterami 2047 godzin i 47 minut, wykonał 3473 starty i lądowania. Wykonał 10 treningowych skoków spadochronowych.

W 1960 zaczął latanie na szybowcach w Aeroklubie Wrocławskim. W okresie od 1 lipca do 15 października 1961 roku, przed przyjęciem do Oficerskiej Szkoły Lotniczej uczestniczył w turnusie lotniczego przysposobienia wojskowego. W tym czasie podwyższył kwalifikacje pilota szybowcowego, które zdobył w macierzystym aeroklubie i w dniu 6 sierpnia 1961 roku ukończył kurs akrobacji szybowcowej. Następnie, również w Lisich Kątach pod Grudziądzem, rozpoczął naukę latania na samolotach typu CSS-13. 13 listopada 1961 roku z licencją pilota szybowcowego i uprawnieniami pilota samolotowego wstąpił do dęblińskiej Szkoły Orląt, gdzie opanował pilotaż samolotu TS-8 Bies i uzyskał kwalifikacje pilota myśliwskiego 3 klasy na samolocie odrzutowym MiG-15. Szkołę ukończył 22 marca 1964 roku ze stopniem podporucznika jako prymus i uzyskał przydział do 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK im. Powstańców Wielkopolskich 1918–1919 w Poznaniu, gdzie po 2 latach uzyskał uprawnienia pilota 1 klasy i został przeszkolony w pilotażu samolotów ponaddźwiękowych MiG-21(prędkość 2,05 Ma). 5 października w Poznaniu zawiera związek małżeński z mieszkanką Wołowa – Emilią Łazar. Za osiągnięcia w służbie por. pil. Mirosław Hermaszewski zostaje w 1968 roku wyróżniony skierowaniem na studia stacjonarne do Akademii Sztabu Generalnego WP, na fakultet lotniczy. W 1971 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztabu Generalnego w Warszawie. Praca dyplomowa dotyczyła użycia lotnictwa myśliwskiego w walce powietrznej. W dniu akademickiej promocji, 20 lipca 1971 roku, otrzymuje awans do stopnia kapitana. 6 stycznia 1975 roku awansuje do stopnia majora. W latach 1964–1978 służył w wojskach obrony powietrznej kraju. Był dowódcą eskadry 28 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Słupsku-Redzikowie, zastępcą dowódcy 34 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Gdyni-Babich Dołach oraz dowódcą 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK im. Osadników Dolnośląskich we Wrocławiu i z tego stanowiska trafił do grupy kandydatów na kosmonautów.

W 1976 został wyłoniony w drodze selekcji z grona kilkuset polskich pilotów wraz z płk. Zenonem Jankowskim jako kandydat do lotu kosmicznego w ramach międzynarodowego programu Interkosmos, utworzonego przez ZSRR. Ostatecznie wybrany, (Jankowski został zmiennikiem), 4 grudnia 1976 roku odlatuje do Gwiezdnego Miasteczka pod Moskwą gdzie przygotowuje się do lotu kosmicznego. Od godziny 17:27 27 czerwca do godziny 16:31 5 lipca 1978 wraz z Piotrem Klimukiem odbył lot na statku Sojuz 30. Dnia 28 czerwca 1978 roku o godzinie 19:08 przeprowadzono cumowanie z zespołem orbitalnym „Salut 6” – Sojuz 29. Po wykonaniu programu badawczego 5 lipca w stepach Kazachstanu odbyło się lądowanie. W czasie 8-dniowej misji dokonano 126 okrążeń Ziemi i zostało ustanowionych kilka rekordów Polski zatwierdzonych przez FAI; m.in.: wysokość – 363 km, prędkość lotu – 28 tys. km/h, czas trwania lotu – 190 godzin 3 minuty 4 sekundy, przebyty dystans – 5 273 257 km i inne.

Za udział w tym locie Mirosław Hermaszewski został odznaczony „Złotą Gwiazdą” Bohatera Związku Radzieckiego (nr 11 301), Orderem Lenina oraz Orderem Krzyża Grunwaldu I Klasy. W 1986 został Kawalerem Orderu Uśmiechu.

Mirosław Hermaszewski (ur. 15 września 1941 w Lipnikach na Wołyniu, syn Romana i Kamili z d. Bielańska) – generał brygady Wojska Polskiego, kosmonauta – pierwszy i jedyny w dotychczasowej historii Polak, który odbył lot w kosmos

Marceli Nowotko, właściwie Marceli Nowotka, pseudonim: Marian, Stary (ur. 8 lipca 1893 w Warszawie, zm. 28 listopada 1942) – polski działacz komunistyczny, członek Komunistycznej Partii Polski, Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej (bolszewików) (WKP(b)) i pierwszy przywódca Polskiej Partii Robotniczej.

Po wybuchu wojny, od 1939 r. do 1941 r. działał w sowieckich strukturach władzy w okręgu białostockim, od listopada 1940 r. do wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej był przewodniczącym Rejonowego Komitetu Wykonawczego (Rejonispołkomu) w Łapach. Od 1941 r. (inwazja Niemiec na ZSRR) – w Moskwie.

Po przeszkoleniu przez Rosjan w specjalnym ośrodku w Puszkino pod Moskwą, został 27 grudnia 1941 zrzucony na terytorium polskie (podczas zrzutu Nowotko złamał nogę i zgubił radiostację). "Grupa inicjatywna" nawiązała kontakty z kilkoma konspiracyjnymi grupami komunistycznymi i po ich scaleniu powołała, po zatwierdzeniu przez Moskwę (Stalin i Georgi Dymitrow z Kominternu), Polską Partię Robotniczą a wkrótce potem także jej formację zbrojną Gwardię Ludową. Nowotko został pierwszym sekretarzem (styczeń 1942), natomiast dowódcą GL został Bolesław Mołojec.

Z pozdrowieniami głos 37666 i 10 na wpisie oddałam.

Maria Stanisława Konopnicka z domu Wasiłowska, pseudonim Jan Sawa, Marko, Jan Waręż (urodzona 23 maja 1842 w Suwałkach, zmarła 8 października 1910 we Lwowie) – polska poetka i nowelistka okresu realizmu, krytyczka literacka, publicystka i tłumaczka.

Maria Konopnicka debiutowała w 1870 w "Kaliszaninie" wierszem Zimowy poranek. Utwór ten został dobrze przyjęty. Miastu Kalisz poświęciła trzy utwory poetyckie: dwa zatytułowane Kaliszowi (1888 i 1907) i Memu miastu (1897).

Cykl lirycznych wierszy W górach zamieścił w rok później "Tygodnik Ilustrowany". Bardzo szybko jej twórczość poetycka przepełniona patriotyzmem i szczerym liryzmem, stylizowana "na swojską nutę" zdobyła powszechne uznanie. Pierwszy tomik Poezji wydała w roku 1881, następne ukazywały się w latach: 1883, 1887, 1896. W latach 1884-1886 redagowała pismo dla kobiet "Świt"; próbując zradykalizować jego program, wywołała sprzeciw zachowawczej opinii i cenzury. Współpracowała z tygodnikiem emancypantek "Bluszcz".

Maria Konopnicka widnieje na 1 monecie.

Nie che mi się czytać -.- Ale już wiem ,że to nic ciekawego.