Tworzywo PET, bez którego dziś praktycznie nie możemy się obejść, wynaleziono w latach 40-tych ubiegłego wieku w Wielkiej Brytanii. Początkowo służyło jako materiał do produkcji folii różnego przeznaczenia, następnie - u schyłku lat 60-tych - do tzw. przetwórstwa wtryskowego, dzięki któremu przy udziale wysokiej temperatury związkowi etylenu nadaje się pożądany kształt (np. znanej nam dziś butelki do napojów lub innego opakowania).

Według statystyk w roku 2014 poddano recyklingowi ponad 1,7 mln ton butelek PET, obecnych na europejskim rynku. Dało to w sumie ok. 57% ich ogólnej liczby na Starym Kontynencie. Rok później pobito rekord o niespełna 5%, przetwarzając 1,8 mln ton butelek ze wspomnianego materiału. Co umożliwiło taki wynik?

Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie ważne jest zrozumienie, że recykling PET może przybierać różne formy. Do najczęściej stosowanych zalicza się:

a) przetwórstwo mechaniczne (rec. materiałowy)
b) przetwórstwo chemiczne (rec. surowcowy lub chemiczny)
c) spalanie PET