Szakal to drapieżnik, który zawsze chce mieć rację. Jego język nastawiony jest na atak, krytykę, narzucanie własnego zdania, uogólnianie, dążenie do wygranej.

Żyrafa, która ma największe serce spośród ssaków, stała się symbolem języka uczuć i potrzeb, nastawiona jest na otwartość, szczerość, spokój, umiejętność słuchania, szacunek i empatię. Długa szyja pozwala jej patrzeć na otoczenie z dużo szerszej perspektywy.
 
Zgodnie z zasadami „Porozumienia bez przemocy” można wyróżnić 4 kroki, które pomogą nam osiągnąć porozumienie podczas rozmowy:

1. Obserwacja sytuacji, bez oceny i interpretacji np. w twojej pracy domowej jest błąd.

2. Nazwanie uczucia (bez oceniania) skupiając się na emocjach np. martwię się, już drugi raz nie odrobiłeś pracy domowej.

3. Określanie potrzeb, wyrażanie tego, co w tym momencie jest dla nas ważne, np. zależy mi na tym, aby twoje prace domowe były staranniej wykonane.

4. Wyrażenie prośby – konkretnie i jasno, bez aluzji (prośba nie może być żądaniem), np. czy możemy się umówić tak, że jeśli następnym razem będziesz miał problem z odrobieniem pracy domowej zgłosisz się do mnie wcześniej?

Podane przykłady odnoszą się do sytuacji mogących występować podczas pracy z uczniami, ale zasady „Porozumienia bez przemocy” dotyczą każdej okoliczności komunikacyjnej. Tylko od nas zależy, który język wybierzemy: szakala czy żyrafy.
Zespół Szkolnych Blogów                                                                                                                                                                                 Fot. pixabay.com