01.07.2013

Pożegnania

 

Po raz ostatni woła nas dzwonek -
Śpiew, oklaski i wrzawa
A potem się nagle wszystko zapada
w ciszę tak wielką,
że słychać, jak brzęczy za szybą
samotnej muchy skrzydełko.
I już po wszystkim, i już składamy
pióra, zeszyty i książki.
Za to się wielkie zaczną przygody,
gdy się otworzy przed nami
zielona księga przyrody.
Więc żegnaj szkoło.
Już milczy teraz klasa
i pusty korytarz.
Pewnie ci bez nas
będą smutno i dni płynąć.
Ale się nie martw. Przecież jesienią
znów nas, jak zawsze, powitasz.

Bogdan Ostromęcki