31 października w auli spotkali się uczniowie klas I-III, aby zastanowić się nad istotą kolejnych słów, dzięki którym nasza codzienność może być zdecydowanie przyjemniejsza. To słowa: PROSZĘ, DZIĘKUJĘ. Czy zastanawiamy się nad tym, kiedy je wypowiadamy? Są wśród nas osoby, które mówią je mechanicznie. Są jednak tacy, którym powiedzenie „proszę” czy „dziękuję” sprawia ogromną trudność. Prościej powiedzieć „masz”, „trzymaj” zamiast „proszę”. Natomiast słowo „dziękuję” w słowniku wielu osób w ogóle nie funkcjonuje. Dlaczego? Przecież im się należy, więc za co będą dziękować…

Uczniowie klas I-III przekonali się, że używanie tych zwrotów w codziennych sytuacjach może znacznie poprawić relacje między ludźmi. Uczniowie klasy III a w scenkach przedstawiających różne sytuacje w domu, w szkole, w bibliotece pokazali, że stosowanie słów „proszę”, „dziękuję” jest nieodzowne. Mówimy tak, bo: to jest miłe, tak wypada, tak jest kulturalnie, tego wymaga dobre wychowanie, to jest grzeczne.

Uczniowie klas pierwszych zaśpiewali piosenkę w której przekonywali, że są to słowa najgrzeczniejsze ze wszystkich słów, uczniowie klas drugich omówili wykonane przez siebie prace plastyczne przedstawiające sytuacje w których mówimy „proszę”, „dziękuję”, natomiast uczniowie klas trzecich zaprezentowali rymowanki oraz plakaty, w których zachęcali do używania tych magicznych słów. Reżyserką spotkania i autorką zadań dla poszczególnych klas była p. Jolanta Nowacka, która zachwycona postawą uczniów, na ręce przewodniczących klas wręczyła „Klasowe Superżaczki”, za które wszyscy głośno podziękowali!

Mamy nadzieję, że kolejne dwa magiczne słowa wejdą na stałe do uczniowskiego słownika…