Kiedyś oszczędności przechowywano w glinianych naczyniach. Dziś większą gotówką zarządzamy zwykle przy pomocy banku i dzięki dostępowi do internetu. Ucząc oszczędzania swoją pociechę, niezwykle przydatna będzie jednak skarbonka. W nauce oszczędzania pomocne mogą być rytuały. Najmłodszym dzieciom z pewnością pomoże tradycyjna skarbonka. Możecie zachęcić już kilkuletnią córkę lub syna, by wrzucało do niej część pieniędzy otrzymywanych od Was czy swoich dziadków (np. co najmniej 1/4 każdej kwoty). Możecie wspólnie ustalić, że skarbonka będzie zasilana od razu (tj. w dniu otrzymywania kieszonkowego) albo raz na tydzień (np. w każdą niedzielę). Warto, abyście w tym rytuale, przynajmniej na początku, uczestniczyli. Żeby jeszcze bardziej zmotywować do oszczędzania, na początku każdego miesiąca sprawdzajcie stan zapełnienia skarbonki. Dobrym pomysłem jest również regularne zapisywanie na kartce stanu skarbonki (np. co dwa tygodnie). Możecie także dokładać dziecku np. 1/10 uzbieranej sumy. Powiedzcie maluchowi, że tak jak wy korzystacie z usług banku, tak świnka skarbonka może pełnić rolę lokaty, do której co miesiąc dołożycie „odsetki”, tak jak to się dzieje w prawdziwym banku.

Jeśli dziecko oszczędza pieniądze na określony cel, pamiętajcie, by je wspierać i motywować. Doceniajcie zaangażowanie i zrozumcie, że dziecko może mieć trudności w wytrwaniu w swoim postanowieniu. Możecie się umówić, że jeśli np. Wasza córka chciałaby nowe rolki, to musi zgromadzić 2/3 ich ceny, a resztę dołożycie sami. Takie „dzielenie się” sprawi, że bardziej uszanuje każdą nową zabawkę czy kolejny gadżet, gdyż będzie doskonale wiedziała, jak długo trzeba odkładać na to swoje pieniądze. Nic tak nie motywuje do dbania o jakąś nową rzecz niż świadomość, ile wyrzeczeń wymagał jej zakup.

 Przy podziale kosztów warto wziąć pod uwagę nie tylko wysokość kieszonkowego i możliwości finansowe rodziny, ale również czas, w jakim dziecko zdoła uzbierać potrzebną sumę. To musi być termin realny i adekwatny do wieku, osobowości i temperamentu dziecka. Zbyt długie czekanie zniechęca każdego z nas, a dla dzieci jest szczególnie demotywujące. W oszczędzaniu bardzo ważna jest systematyczność. Wytłumaczcie swojemu dziecku, że każdego miesiąca część swojej pensji odkładacie na określone cele (zagraniczna wycieczka, zakup samochodu, stworzenie finansowej poduszki bezpieczeństwa itd.). Wykształcenie u dziecka nawyku odkładania części każdego przychodu z pewnością pomoże w dorosłym życiu.

 Starajcie sobie radzić z sytuacją, gdy Wasze dziecko zaraz po wejściu do marketu zawsze ma ochotę na łakocie lub nowe zabawki. Możecie powiedzieć, że dajecie mu regularnie kieszonkowe i może je wydać na jakąkolwiek zachciankę. Pamiętajcie, by wytłumaczyć mu to w sposób przystępny, adekwatnie do wieku, w jakim jest Wasza pociecha. Możecie też poprosić, by albo dołożyło się do tego zakupu (choćby symbolicznie), albo by zrezygnowało z czegoś, co jest już w koszyku (zwłaszcza gdy są to niezdrowe przekąski). Przed pójściem na większe zakupy możecie przed wyjściem z domu wspólnie z dzieckiem zrobić listę potrzebnych rzeczy – pomoże Wam to ograniczyć spontaniczne, nieprzemyślane wydatki, a dla dziecka będzie wskazówką, jak zarządzać domowym budżetem.

Starsze dziecko ma większe potrzeby, ale również większe możliwości oszczędzania. Jeśli nastolatek domaga się kupienia drogiej kurtki i drogiego plecaka, spokojnie wyjaśnijcie mu, że wydając w tym tygodniu tyle pieniędzy, nie wystarczy Wam np. na wyjście do kina w kolejny weekend. Poproście, by przemyślał, czy koniecznie potrzebuje takich samych ubrań jak jego kolega z klasy – może przecież kupić trochę tańszą, choć równie modną kurtkę i równie fajny plecak, a resztę pieniędzy wydać na coś innego. Możecie również powiedzieć, że na nowe buty jesteście w stanie przeznaczyć określoną kwotę, a jeśli Wasze dziecko chce droższe obuwie, to resztę powinno dołożyć samo (np. ze swojego kieszonkowego). Kiedy dorastające dziecko marzy o czymś znacznie droższym (np. o nowym laptopie) i chcecie je zmotywować do oszczędzania, możecie umówić się, że za każde zaoszczędzone 100 zł dołożycie mu jakąś kwotę (np. 25 zł). Możecie je również zachęcić do powieszenia w pokoju zdjęcia laptopa lub tabelki, w której będzie notować regularnie powiększającą się sumę. Jednak nie przejmujcie się przesadnie, jeżeli Wasze dziecko zbierze połowę zaplanowanej kwoty, po czym straci ochotę na dalsze odkładanie pieniędzy. Z zebrania przez młodego człowieka większej sumy też warto się cieszyć. To może być zresztą niezła lekcja życia, w końcu długie oszczędzanie gotówki jest pewnym wyrzeczeniem.

Wiele pieniędzy dosłownie rozpływa się przez złe nawyki obecne w naszych domach: długie rozmowy telefoniczne, marnowanie żywności, mycie zębów przy niezakręconym kranie. Czasem aby nie rozmawiać kwadrans przez telefon, lepiej spotkać się i porozmawiać twarzą w twarz. Nie ma potrzeby wyrzucać jedzenia, po prostu można ugotować go nieco mniej, a zamiast płacić horrendalnie wysokie rachunki za zużycie wody, czasami wystarczy po prostu szybciej zakręcać kran. Troskę o domowy budżet warto połączyć nie tylko ze zmniejszeniem rachunków za zużycie mediów, ale również z nauką ekologii. Możecie ustalić, że jeśli następny rachunek za prąd będzie mniejszy od obecnego, to zaoszczędzone pieniądze trafią do skarbonki Waszego dziecka – z pewnością zmotywuje to je do gaszenia światła w swoim pokoju.

 Zapraszamy do lektury:)