Boccia to sportowa dyscyplina paraolimpijska wywodząca się z włoskiej gry w bule.

Pierwszy raz rozgrywki boccia miały miejsce na światowych igrzyskach niepełnosprawnych w Nowym Jorku w roku 1984. Stałą dyscypliną paraolimpijską stały się od czasu olimpiady w Barcelonie w 1992 roku. Obok goalballa i dyscyplin uprawianych na wózkach jest dyscypliną paraolimpijską niemającą swojego odpowiednika w programie olimpijskim.

Pod wieloma względami gra jest podobna do pierwowzoru. Od bocce odróżniają ją jednak charakterystyczne zapisy regulaminowe:

• wprowadzenie bili na boisko odbywać się może w dowolny sposób: rzucenie, kopnięcie, sprzęt wspomagający np. rynny, pochylnie
• pozycja ciała zawodnika nie jest określona: można stać lub siedzieć (wózek, krzesło)
• wprowadzanie buli na boisko może się odbywać z udziałem asystenta instruowanego przez gracza (np. o głębokim porażeniu mózgowym, bez kończyn)
• istnieje limit czasu przyznawany każdej stronie na rozegranie każdej rundy.

Ze względu na charakterystyczną dla większości gier „bulowych” prostotę zasad, względnie do innych sportów tani sprzęt i niewielkie wymagania w zakresie miejsca do gry, boccia polecana jest również jako gra integracyjna. 

  W piątek po raz pierwszy takie zawody

odbyły się u nas w szkole. Dzieci były

podzielone na dwie drużyny: niebieską i

czerwoną. Zawody zakończyły się remisem a

każdy z uczestników został nagrodzony słodką

niespodzianką.

Atmosfera była iście olimpijska, a każdy z

zawodników dał z siebie wszystko. Być może w

przyszłości zdobędą złote medale? Na pewno

będziemy trzymali kciuki.

IInformacje na temat gry:https://pl.wikipedia.org/wiki/Boccia

Za zdjęcia i informację dziękuję p. Małgorzacie.