12.12.2013

Rycerze i ich świat - lekcja muzealna w Zamku Królewskim

Zobacz fotorelację oraz mini konkursik dotyczący rycerzy. Na odpowiedzi czekam do piątku 16 grudnia.

 

Zamek Królewski w Warszawie

 

 

Rycerstwo było najważniejszym ze stanów średniowiecznego społeczeństwa. W trakcie lekcji poznaliśmy rycerską edukację (od pazia do rycerza) oraz obowiązki i przywileje rycerza w średniowiecznym państwie.

Oglądaliśmy kopie broni i części zbroi, a nawet ich dotykaliśmy i przymierzaliśmy.

Lekcja odbyła się w Piwnicy Książęcej – autentycznym gotyckim wnętrzu.

W średniowiecznych wojnach najważniejszą rolę odgrywali rycerze. Rycerz był nie tylko wojownikiem, musiał być również "rycerski". Słowo "rycerz" wywodzi się z języka niemieckiego (ritter - jeździec) i początkowo odnosiło się do umiejętności jazdy konnej. Jednak później "rycerskość" zaczęła oznaczać określony ścisłymi regułami sposób życia - ideał "rycerza bez trwogi i skazy". Należało ściśle przestrzegać rycerskich zasad.

Oto kodeks rycerza:

1. Broni zawsze swego honoru i czci.
2. Jest odważny i nie lęka się żadnego niebezpieczeństwa.
3. Walczy szlachetnie i szanuje przeciwnika.
4. Szkoli się w rycerskim rzemiośle.
5. Występuje w obronie słabszych i kobiet.
6. Zawsze mówi prawdę i jest sprawiedliwy.
7. Jest wierny władcy i ojczyźnie.
8. Nigdy nie łamie danego słowa.
9. Okazuje cześć kobietom i zachowuje się uprzejmie wobec wszystkich.

Rycerzem mógł zostać tylko człowiek dobrze urodzony (nie chłop).

W wieku siedmiu lat przeznaczony do stanu rycerskiego chłopiec udawał się na dwór, by służyć jako paź. Usługiwał przy stole i pomagał pani domu, aby nauczyć się dobrych manier i przyzwoitego zachowania, rano pomagał panu w ubieraniu i służył jako "chłopiec na posyłki". Uczył się umiejętności praktycznych - jazdy konnej, fechtunku, zapasów, walki włócznią oraz konserwacji broni i zbroi.

Wpajano mu też miłość do Boga, szacunek dla starszych i chęć niesienia pomocy. Do jego zadań należało również opiekowanie się końmi.

W czternastym roku życia paź zostawał giermkiem.

W wychowaniu giermka stawiano nacisk na opanowanie technik walki - najazd z kopią, walka mieczem, maczugą czy toporem. Oczekiwano też od giermka postępów w doskonaleniu obycia towarzyskiego - ważna była umiejętność tańca, odpowiednie zachowanie się przy stole, czynienie honorów damom.

Giermek miał już obowiązek towarzyszyć swemu panu na wojnie, dbając o jego konie i zbroję. Często brał udział też w potyczkach i waśniach, ponieważ musiał stawać do walki po stronie pana.

Giermkowie zostawali zwykle rycerzami, gdy skończyli 21 lat.

Giermek, który wykazał się wielką odwagą, mógł zostać pasowany na rycerza na polu bitwy.

KONKURSIK

A czy znacie związki frazeologiczne (czyli połączenia kilku wyrazów używane w mowie potocznej i języku literackim) związane z rycerstwem?

Jeśli tak - wyjaśnijcie, co one oznaczają.

Dama serca -

Kruszyć kopię -

Podjąć rękawicę -

Rzucić rękawicę -

Wrócić z tarczą -

Wstąpić w szranki -

Polegać jak na Zawiszy -


IMG_5045.JPG

IMG_5046.JPG

IMG_5047.JPG

IMG_5048.JPG

IMG_5051.JPG

IMG_5052.JPG

IMG_5054.JPG

IMG_5055.JPG

IMG_5057.JPG

IMG_5058.JPG

 

14
Dodaj Komentarz
  • 18
  • 19
  • 9
Komentarze