a)

………………………………………………………………………..

Dawno, dawno temu żyła dziewczynka, która była bardzo urodziwa. [...] Powiem wam w sekrecie, że dziewczynka, choć śliczna, miała pewne złe przyzwyczajenie. Nigdy nie dążyła do celu prosto i bezpośrednio. Lubiła schodzić z drogi, zatrzymywać się, gawędzić z nieznajomymi ludźmi. A przecież nie tylko dobrzy ludzie mieszkają na świecie. [...] Dlatego mama, wyprawiając dziewczynkę do babci, nie szczędziła jej przestróg.

b)

………………………………………………………………………..

Dawno, dawno temu żył sobie na świecie szczęśliwy wdowiec. Pogodził się już ze śmiercią swojej żony. [...] Na osłodę pozostała mu córka: śliczna, kochająca dziewczyna o sercu ze szczerego złota. Mieszkali razem i dobrze im się wiodło. Wieczorem ojciec z córką siadali do kolacji. Pewnego razu przy kolacji córka powiedziała do ojca: