Krótka lekcja historii...

Geneza powstania i obchody Dnia Edukacji Narodowej

Dzień Edukacji Narodowej popularnie zwany Dniem Nauczyciela jest polskim

świętem państwowym oświaty i szkolnictwa wyższego. Został ustanowiony

27 kwietnia 1972 r. na mocy ustawy — Karta praw i obowiązków nauczyciela

(Dz. U. z 1972 r. Nr 16, poz. 114) pod nazwą Dnia Nauczyciela, a następnie

w 1982 r. przemianowane na Dzień Edukacji Narodowej (Dz. U. z 1982 r. Nr

3, poz. 19 z poźn. zm.).

Święto to upamiętnia powstanie Komisji Edukacji Narodowej, która była

pierwszym ministerstwem oświaty publicznej w Polsce. Komisja ta została

powołana z inicjatywy króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego

na mocy uchwały Sejmu Rozbiorowego z dnia 14 października 1773 r.

Zgodnie z zapisami ustawy dzień ten jest dniem wolnym od zajęć lekcyjnych

dla wszystkich pracowników oświaty:

„W dniu rocznicy utworzenia Komisji Edukacji Narodowej, 14 października

każdego roku, obchodzony będzie Dzień Edukacji Narodowej. Dzień ten uznaje się

za święto wszystkich pracowników oświaty i jest wolny od zajęć lekcyjnych.”

Oczywiście, z tego powodu jest to

święto lubiane nie tylko przez nauczycieli,

ale również, nie mniej, przez uczniów :)